Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

Aldo Naouri:«Εκπαιδεύοντας τα παιδιά»

Στο βιβλίο του, «Εκπαιδεύοντας τα παιδιά» ο πιο γνωστός παιδίατρος στη Γαλλία εξηγεί γιατί τα παιδιά μας είναι χειρότερα από πριν και ενθαρρύνει τους γονείς να αναλάβουν χωρίς φόβο τον ρόλο του καθοδηγητή.  Υπενθυμίζει την επιθυμία του, την επιστροφή του πατέρα, κριτικάρει την «ιερή» διατροφή του παιδιού να τρώει όποτε αυτό θέλει και εκφέρει την άποψη του θετικού ρόλου του πόνου στην γέννα. Εδώ και 25 χρόνια ο παιδίατρος Aldo Naouri αναλύει ένα προς ένα τα βασικά που αφορούν την γέννηση και την μοντέρνα εκπαίδευση.
Τα σημερινά «προβληματικά παιδιά», τα δύσκολα παιδιά, τα ανήσυχα και δυστυχισμένα, των οποίων ο αριθμός κατά τον Naouri αυξάνεται, είναι παιδιά κακοαναθρεμμένα.

Ας διαβάσουμε μερικά εξαιρετικά αποσπάσματα από τη συνέντευξή του στο περιοδικό “Le Point” που αναρτήθηκε στις 20/03/2008:

Le Point: Τα παιδιά μας πηγαίνουν τόσο άσχημα; 

Aldo Naouri: Πιστεύω ναι. Στα 40 χρόνια που εξασκώ το επάγγελμα μου, βλέπω πόσο τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η φυσική τους υγεία έχει βελτιωθεί αισθητά, αλλά παρουσιάζουν εδώ και 10 ή 15 χρόνια, προβλήματα συμπεριφοράς και ανάπτυξης άγνωστα παλαιότερα.

Le Point: Παραδείγματος χάριν;

Aldo Naouri: Παρουσιάζουν δυσκολίες σχετικές με την καθυστέρηση της εκμάθησης της γλώσσας, σχολικά προβλήματα, προβλήματα υπερκινητικότητας. Η απόδειξη; Η απίστευτη ανάπτυξη των επαγγελμάτων όπως αυτά που σκοπεύουν σε «αποκατάσταση» και αναφέρονται στην ψυχομετρία ή την ορθοφωνία.

Le Point: Κατά την γνώμη σας, προτού οι γονείς καταφύγουν στον ψυχολόγο, πρέπει να εκπληρώσουν τον καθοδηγητικό τους ρόλο καθόλη την διάρκεια της παιδικής ηλικίας.
Όμως δεν το κάνουν, γιατί;

Aldo Naouri: Το πέρασμα από μια κοινωνία της στερήσεως σε μια κοινωνία της αφθονίας. Προφανώς και αυτό με ικανοποιεί. Όμως σε μια κοινωνία της
στερήσεως όπως εκείνη που γνωρίσαμε πριν από το 70, το ενδόμυχο μήνυμα που υπήρχε στην εκπαίδευση ήταν: «Δεν μπορείς να τα έχεις όλα». Παρείχετο μια κατάσταση που το λιγότερο που μπορούσε να χαρακτηριστεί ήταν αυτή της διάψευσης (ματαίωσης), αυτή που οι ψυχαναλυτές ονομάζουν έλλειψη και που είναι κατά την γνώμη μου ουσιαστική στην εκπαίδευση ενός παιδιού από την ποιο μικρή ηλικία. Σήμερα το μήνυμα της καταναλωτικής κοινωνίας, επομένως και των ίδιων των γονέων είναι « Όχι μόνο μπορείς να τα έχεις όλα, αλλά όπως και εμείς, έχεις δικαίωμα σε όλα».

Le Point: Η θεωρία σας εφαρμόζεται ίσως στις καλές συνοικίες, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας σήμερα δεν αποκλείεται από την αφθονία. Τα παιδιά των δύσκολων συνοικιών είναι απογοητευμένα και δεν πάνε καλά.

Aldo Naouri: Προέρχομαι και εγώ από την μιζέρια, από την οποία κατάφερα να βγω και δεν είμαι ο μόνος από την γενιά μου. Μεγάλωσα όμως σε μια εποχή όπου το μήνυμα της ήταν: «Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, αλλά μπορείς να αγωνισθείς για να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερα». Αυτό που είναι φοβερό, είναι να μεγαλώνεις στη στέρηση και η κοινωνία να σε κάνει να πιστεύεις ότι έχεις δικαίωμα για τα πάντα. Είναι κάτι που μπορεί να σε τρελάνει.

Le Point: Γιατί τόσοι πολλοί γονείς παραπονιούνται, ότι δεν μπορούν να έχουν καθοδηγητικό ρόλο;

Aldo Naouri: Αυτό που θεμελιώνει την καθοδηγητικότητα δεν είναι ο θυμός, δεν είναιτα χαστούκια ή το ξύλο τα οποία καταδικάζω, είναι η ιεραρχία μέσα στην οικογένεια και προπάντων η αίσθηση ότι υπάρχει. Όταν δεν υπάρχει η ελάχιστη αμφιβολία πάνω στο δικαίωμα του καθοδηγείν, όταν δεν χρησιμοποιούμε μεθόδους δελεασμού, τότε ο ρόλος
του καθοδηγητή λειτουργεί. Πολλοί γονείς εμπλέκονται σε διαπραγματεύσεις, σε παζάρια με τα παιδιά τους. Όμως διαπραγματευόμαστε με ένα άτομο ίσο με εμάς!

Le Point: Αυτό το άτομο δεν είναι ένα παιδί;

Aldo Naouri: Ένα μικρό παιδί είναι μια προσωπικότητα άξια σεβασμού. Αλλά όχι δεν είναι ακόμη ένας ισότιμος συνομιλητής.

Le Point: Μα δεν είναι δικό σας λάθος, των παιδιάτρων, των ψυχολόγων και των υπολοίπων ειδικών για τα παιδιά, που οι γονείς δεν αισθάνονται ως καθοδηγητές; Τα βιβλία και οι μεγάλες θεωρίες που γνωρίζετε και που εξασκείτε, δεν αποδεικνύουν ότι εσείς είστε που έχετε αποστερήσει αυτό τον ρόλο;

Aldo Naouri: Απόλυτα! Μα μην με βάζετε και μένα μέσα. Όλο μου το έργο, εδώ και τριάντα χρόνια, αποτελείται ακριβώς από την προσπάθεια να πείσει τους γονείς να επανεύρουν την θέση τους και να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη στους εαυτούς τους.
Είχα πει στην Françoise Dolto: «Λόγω των απόψεών σας οι γονείς έχουν μουγγαθεί, γι’ αυτό τους συμβουλεύω να μην σας ακούν!». Είχε ένα τέτοιο ταλέντο ώστε καθιστούσε τους γονείς παράλυτους. Προτιμώ τους γονείς που κάνουν λάθη, αλλά αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και τα δικαιώματά τους αυτοί «υψηλά ιστάμενοι» και τα παιδιά «χαμηλά», παρά αυτούς που καταφεύγουν στις συνταγές των ψυχιάτρων.
Le Point: Ισχυρίζεστε, εσείς ο φανατικός της ψυχαναλύσεως ότι η θέση που έχει πάρει το υποσυνείδητο μέσα στην κοινωνία μας είναι εμπόδιο στην εκπαίδευση!

Aldo Naouri: Μα η εκπαίδευση δεν είναι διαδικασία θεραπευτική! Είναι μια δέσμευση των ορμών! Η λέξη η οποία μπορεί να κάνει την μεγαλύτερη ζημιά μέσα στις οικογένειες
είναι η λέξη «τραυματικός». Φοβόμαστε μήπως την υποστούν τα παιδιά και έτσι υφίστανται πολύ καλά την απογοήτευση, τους εμποδίζουν να μεγαλώσουν...Είναι όπως όταν έρχονται στον παιδίατρο με τα οκτάχρονα παιδιά τους, μαζί με ένα μπιμπερό ή με μια πιπίλα στο στόμα, γιατί ο γονιός δεν ξέρει πως να το αποτρέψει χωρίς να το «τραυματίσει». Αρκεί να τους το πάρει! 

Le Point: Χρησιμοποιείται λέξεις πολύ σκληρές για τους γονείς, μα είναι προπάντων οι μητέρες που ως συνήθως μέσα στα γραπτά σας, κατηγορούνται για όλα τα κακά. Θα έλεγε κανείς ότι μετά από 40 χρόνια συναναστροφή στο ιατρείο σας, δεν μπορείτε ούτε να τις βλέπετε!

Aldo Naouri: Αντιθέτως, συμπάσχω με την μοίρα τους και θέλω να τις βοηθήσω! Τις έχουν κάτω από μια μεγάλη πίεση αυτή της μητρότητας και εκείνη του επαγγέλματος, που για να κρατηθούν έχουν βρει ένα τρόπο απλό να επιμελούνται του ναρκισσισμού τους: να αγαπιούνται από τα μικρά παιδιά τους ευχαριστώντας τα σε όλα, τιθέμενες καθολοκληρίαν στην διάθεσή τους. Πρόκειται για καταστροφή!

Le Point: Όμως οι σημερινές γυναίκες εργάζονται, επενδύουν έξω από τα παιδιά τους. Πως μπορούν να τεθούν στην διάθεσή τους;

Aldo Naouri: Προσπαθώντας να ανακτήσουν κάθε βράδυ σε μιάμιση ώρα τις δέκα ώρες της απουσίας τους! Τι λάθος! Προσπαθώ να τις πείσω ότι η παρουσία τους δεν έχει την σημασία που της δίνουν και πως τα μωρά τους, πέντε λεπτά αφότου τις βρήκαν, είναι σαν να τις είχαν όλη την ημέρα. Δεν χρειάζεται κάτι να «ανακτήσουν».

Le Point: Αισθάνεται κανείς την εμπάθεια σας για τους πατεράδες... Είναι λίγο έντονο, μόλις εξήλθαμε από την πατριαρχική κοινωνία, μόλις που άντρας και γυναίκα βιώνουν την ισότητα και παραπονιέστε για τους φτωχούς πατεράδες.

Aldo Naouri: Παραδέχομαι την εμπάθεια. Αλλά ο πατέρας και η μητέρα δεν είναι ίσοι. Οι ενδομήτριες σχέσεις αφήνουν ίχνη ανεξίτηλα στα παιδιά, που γνωρίζουν αμέσως ποια είναι η μητέρα τους από την οποία δεν μπορούν να «απαλλαγούν», ενώ ο πατέρας για ένα μωρό είναι ένας ξένος. Η μητέρα οφείλει να επενδύσει στο λόγο της και η κοινωνία να την στηρίξει στην αρμόζουσα θέση της, η οποία δεν είναι ανταλλάξιμη με αυτή της άφωνης μαμάς. Κάνουμε το αντίθετο και όλος ο κόσμος χάνει. 

Le Point: Όμως οι πατεράδες του σήμερα είναι περισσότερο παρόντες, επενδύουν πολύ περισσότερα στα παιδιά τους.

Aldo Naouri: Είναι θαυμάσιο, αλλά για μια φορά ακόμα, αν δεν επενδύσουν και δεν αναγνωρισθούν στον ρόλο τους από την φωνή της μητέρας και ολόκληρη την κοινωνία, αν θεωρούνται σαν δεύτερες μητέρες, δεν υπάρχει τίποτα να προσθέσουν στην εκπαίδευση του παιδιού. Ένας πατέρας μπορεί να είναι συνέχεια παρών και να μην έχει καθόλου λόγο. Έτσι το βλέπω! Δεν πρόκειται για την εισαγωγή μιας άδειας πατρότητος των δέκα πέντε ημερών με την οποία θα επαναφέρει την θέση του. Είναι ενθαρρυντικό η κοινωνία και οι μητέρες να δεχτούν, ότι ο πατέρας παίζει σπουδαίο διαλεκτικό ρόλο στην εκπαίδευση.

Le Point: Αν αυτή η «ανεπάρκεια στην εκπαίδευση» διαιωνίζεται, σε τι κίνδυνους εισέρχεται η κοινωνία;

Aldo Naouri: Ένα άτομο του οποίου η παιδική παντοδυναμία δεν έχει σταματήσει από την συνεχή εκπαίδευση, στην ώριμη ηλικία θα ζει στην αγωνία, στην φιλαυτία και στη μονομανία. Τους αναγνωρίζω αμέσως αυτούς τους ενήλικες! Αν οι γονείς δεν επαναεπενδύσουν στο ρόλο τους, η κοινωνία μας κινδυνεύει με ρήξη στο κοινωνικό ιστό, ο οποίος είναι ήδη παρόν. Κινδυνεύει να μείνει ακυβέρνητη.

Le Point: Στο βάθος ποιο είναι για σας το παιδί το σωστά μεγαλωμένο;
Aldo Naouri: Είναι το ήρεμο παιδί. 

Σάββατο 28 Απριλίου 2018

Μουσική και ρύθμιση επιθετικής συμπεριφοράς

Η εγγραφή παιδιών σε μαθήματα μουσικής τους διδάσκει πώς να ελέγχουν την τάση να γίνονται επιθετικοί σύμφωνα με μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη από το πανεπιστήμιο Carl von Ossietzky στο Oldenburg της Γερμανίας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ψυχολόγο Ingo Roden, διερεύνησαν την υπόθεση ότι τα μακροπρόθεσμα μαθήματα μουσικής μειώνουν τις αντιδράσεις του άγχους και αυξάνουν την ευημερία στα παιδιά πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Για 18 μήνες, 14 παιδιά έλαβαν επιπλέον εβδομαδιαία κατάρτιση 45 λεπτών σε μουσικά όργανα της επιλογής τους, πέραν του κανονικού σχολικού προγράμματος σπουδών μουσικής. Ενώ τα άλλα 20 παιδιά έλαβαν 45λεπτά μαθήματα φυσικής επιστήμης.

Η έρευνα επικεντρώθηκε γύρω από το "Point Subtraction Aggression Game". Πρόκειται για ένα τηλεοπτικό παιχνίδι όπου εσείς και ο αντίπαλός σας προσπαθείτε να πατήσετε ένα κουμπί μόλις εμφανιστεί μία ποδοσφαιρική μπάλα στην οθόνη. Ο νικητής κάθε γύρου παίρνει 50 πόντους και μπορεί να μειώσει τη βαθμολογία του αντιπάλου του οπουδήποτε από το μηδέν σε 100 πόντους.
Όλα τα παιδιά έπαιξαν το βιντεοπαιχνίδι στην αρχή και στο τέλος της μελέτης των 18 μηνών και για να προσδιορίσουν το επίπεδο της «προκληθείσης αντιδραστικής συμπεριφοράς» κάθε παιδιού, οι ερευνητές σημείωσαν πόσους βαθμούς αφαίρεσαν από τους αντιπάλους τους.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι "αρχάριοι επιστήμονες", δηλ. τα παιδιά που παρακολούθησαν μαθήματα φυσικής ήταν πιο πιθανό να ανταποκριθούν στην πρόκληση με επιθετικότητα αυξάνοντας τον αριθμό των πόντων που αφαιρέθηκαν από τους αντιπάλους τους, ενώ οι νέοι μουσικοί δεν παρουσίασαν σημαντική αλλαγή.
Ενώ πρόκειται για μια μικρή, προκαταρκτική μελέτη, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η μουσική κατάρτιση ρυθμίζει θετικά την αντιδραστική επιθετική συμπεριφορά στα παιδιά της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2018

Το σποράκι

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα σποράκι, όλο στρογγυλό και πράσινο που είχε πέσει στη γη  μια ημέρα όπου φύσαγε ένας δυνατός αέρας. Δεν θυμόταν από πού είχε έρθει! Και τι σπόρος ήταν; Από λουλούδι; Από θάμνο; Ίσως;
Ήταν εδώ πάνω στην γη...Περνούσαν οι μέρες και σιγά, σιγά έβγαλε ρίζες, αλλά με υπομονή περίμενε να βρέξει. Περίμενε τη βροχή, τη φίλη του, που θα τον βοηθούσε να μεγαλώσει. Αλλά οι μέρες περνούσαν και τίποτα! Η φίλη του η βροχή δεν ερχόταν.
Φοβόταν μήπως πεθάνει, δεν είχε πια δύναμη, για να κρατήσει τη λίγη ζωή που είχε μέσα του. Έκλαιγε πάρα πολύ, γιατί ήθελε να ζήσει. Ο ήλιος ήταν πολύ ζεστός και του έκαιγε το κεφαλάκι του και τη μισή του πλάτη.
Μια μέρα, όταν πια ένοιωσε  ότι είχε έρθει η τελευταία του ώρα, πέρασε ένα κοριτσάκι από κει που ήταν, που έπαιζε με μια μπαλίτσα. Το σποράκι  έβλεπε το κοριτσάκι και έτρεμε ολόκληρο, αφού φοβόταν μήπως πέσει πάνω του η μπάλα της.
Μέσα στην καρδούλα του προσευχόταν και έλεγε: 
Θεέ μου, προστάτεψε με!
Ξαφνικά η μπάλα ήρθε με φόρα δίπλα του και σταμάτησε ακριβώς ένα εκατοστό πριν να το χτυπήσει. Το κοριτσάκι ήρθε να πιάσει τη μπάλα και είδε κάτι πράσινο και στρόγγυλο και κατάλαβε ότι ήταν ένα σποράκι! Το κοίταζε και της ήρθε η ιδέα να το πάρει μαζί της, και έτσι έγινε!
Το κοριτσάκι  πήρε μια γλάστρα με πολύ βρεγμένο χώμα και απαλά έβαλε το σποράκι μέσα. Κάθε μέρα  πήγαινε και του μιλούσε, είχαν γίνει φίλοι.
Μια ημέρα βγήκε ένα κορμάκι πράσινο και πολύ τρυφερό από το χώμα ...
Κάθε μέρα μεγάλωνε και πιο πολύ και το κοριτσάκι ήταν πολύ χαρούμενο που είχε το δικό της  λουλούδι, γιατί τελικά ήταν ένα όμορφο λουλούδι το σποράκι!
Και έζησαν μαζί στο ίδιο σπίτι  και οι δυο τους ήταν ευτυχισμένοι. Έπειτα το λουλουδάκι έβλεπε τα λουλούδια των παιδιών του και των εγγόνων του να ομορφαίνουν  το μπαλκόνι της αγαπημένης του Ελπίδας!
Κρατήστε μέσα σας την ελπίδα, δεν ξέρετε ποτέ, εκεί που νομίσατε ότι τελείωσαν όλα, κάτι μπορεί να γίνει!



Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Αύξηση πνευματικής ικανότητας με μουσική εκπαίδευση

Σήμερα σας παραθέτω ένα χρήσιμο συνοπτικό άρθρο σχετικά με τα οφέλη της μουσικής εκπαίδευσης, ιδιαίτερα για τα μωρά, τα νήπια και τα μικρότερα παιδιά. Αναφέρεται στην έρευνα της Kathryn Brunner,  εκπαιδευτικού μουσικής για 17 χρόνια στις ΗΠΑ.
Συνοπτικά τα οφέλη βοηθούν στους παρακάτω τομείς:

Μουσική ανάπτυξη
Η ικανότητα του παιδιού σας να μαθαίνει μουσική είναι ισχυρότερη από τη γέννησή του έως τους 18 μήνες. Τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο 18 μηνών σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη περίοδο 18 μηνών στη ζωή τους. Ο δεύτερος σημαντικότερος χρόνος για τη μουσική ανάπτυξη στη ζωή του καθενός είναι από 18 μηνών έως 5 ετών.

Διανοητική ανάπτυξη
Η μουσική είναι η μόνη δραστηριότητα ή αντικείμενο που συμμετέχει ενεργά και στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου ταυτόχρονα. Εκείνοι που αρχίζουν να σπουδάζουν μουσική πριν από την ηλικία των 7 ετών και να συνεχίσουν μέσα από τα εφηβικά χρόνια, θα έχουν ένα μέσο σκορ IQ 7,5 βαθμών υψηλότερο από εκείνους που δεν μελετούν τη μουσική.
Γλωσσική ανάπτυξη
Η μουσική εκπαίδευση προωθεί την πρώιμη ανάπτυξη του ακουστικού δικτύου επεξεργασίας στον εγκέφαλο. Αυτό είναι το δίκτυο που χρησιμοποιείται για την κατανόηση των ήχων και την εκμάθηση της προφορικής γλώσσας. Τα τραγούδια εισάγουν νέες λέξεις λεξιλογίου με γρήγορη διαδοχή και με τη σειρά τους ενισχύουν σημαντικά το λεξιλόγιο εργασίας του παιδιού.

Ανάπτυξη γραμματισμού
Τα επίπεδα γραμματισμού έχουν δείξει ότι βελτιώνουν μεταξύ ενός και τριών βαθμών βαθμού με συνεπή μουσική εκπαίδευση που αρχίζει από τη γέννηση με δραστηριότητες τόσο απλές όσο τραγούδια, μουσικά παιχνίδια, ακρόαση μουσικής, επαναλαμβανόμενα ρυθμικά ή τονοειδή μοτίβα και μάθηση ενός οργάνου στην ηλικία 5-7.
Φαντασία
Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ζοφερή. Η μουσική ανοίγει έναν εντελώς νέο κόσμο σε ένα παιδί. Δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να αποκτήσει γνώσεις για τον εαυτό του, τους άλλους και κυρίως για την ίδια τη ζωή. Αυτές οι ιδέες συμβάλλουν στην ανάπτυξη και τη διατήρηση της δημιουργικότητας του παιδιού. Επειδή ένα παιδί ακούει και συμμετέχει σε κάποια μουσική κάθε μέρα, είναι προς το συμφέρον του παιδιού να κατανοήσει τη μουσική όσο το δυνατόν πληρέστερα.

Τετάρτη 25 Απριλίου 2018

Ενημέρωση για το διαδικτυακό παιχνίδι "Μπλε Φάλαινα"




Αγαπητοί γονείς αν παρακολουθήσετε ύποπτη και διαφορετική συμπεριφορά στα παιδιά σας επικοινωνήστε αμέσως με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και με το Γραφείο Ανηλίκων της Ασφάλειας του νομού σας.

Παιδιά, αν δεχθείτε οποιαδήποτε είδους πρόκληση στο διαδίκτυο που έχει τα χαρακτηριστικά του επικίνδυνου και αυτοκαταστροφικού φαινομένου που περιγράφεται παραπάνω μη φοβάστε και μιλήστε στους γονείς, στους δασκάλους και στην Ελληνική Αστυνομία.

Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει αρκετά άρθρα 
στην ετικέτα Saferinternet για την ασφαλή
 πλοήγηση και χρήση του διαδικτύου.

Παρασκευή 20 Απριλίου 2018

Σοφά λόγια...

Οι φίλοι είναι σαν τα άστρα, υπάρχουν πολλά και λάμπουν τα περισσότερα, αλλά μόνο ένα ξεχωρίζεις κάθε φορά...
Αν κάποτε σου χαρίσουν τσουκνίδα, χάρισε τους τριαντάφυλλο και θα δεις ότι αυτοί θα πονέσουν πιο πολύ!
Σοφός δεν είναι αυτός που ξέρει να μιλάει, αλλά αυτός που σκέφτεται πρώτου μιλήσει.
Έκλαιγα επειδή δεν είχα παπούτσια, ώσπου είδα κάποιον που δεν είχε πόδια...
Δεν πάμε να γκρεμίσουμε αυτούς που μας γκρέμισαν, πάμε να τους δείξουμε πως δεν πέσαμε!
Μην ψάξεις ποτέ να βρεις κάτι τέλειο για να το αγαπήσεις. Αγάπησε κάτι ατελές και τελειοποίησε το με την αγάπη σου!
Τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται στην πλάκα!
Πέρασαν πολλά χρόνια από τη ζωή μου για να καταλάβω ότι το "α" και το "ω" είναι η αρχή και το τέλος της λέξης "αγαπώ."
Ο καθένας έχει τρεις χαρακτήρες, αυτόν που δείχνει, αυτόν που έχει, και αυτόν που νομίζει ότι έχει!!!
Όταν σε πολεμούν και εσύ γελάς δε σε νικούν, τους νικάς!
Η ζωή είναι ένας αγώνας. Δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα, αλλά η αξιοπρέπεια με την οποία δίνεις αυτό τον αγώνα....
Όποιος φοβάται να μην πέσει, πρέπει σε όλη του τη ζωή να σέρνεται κάτω.
Ένα χαμόγελο αξίζει πολλά. Κάνει πλούσιο εκείνον που το παίρνει, χωρίς να κάνει φτωχότερο εκείνον που το δίνει!!
Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι να ξέρεις πως σ' αγαπούν επειδή είσαι ο εαυτός σου, ή σωστότερα ότι σ' αγαπούν παρ' όλο που είσαι ο εαυτός σου.
Αν θέλεις να κάνεις τον εαυτό σου πιο πλούσιο, μην του δίνεις περισσότερα χρήματα, απλώς αφαίρεσε του την επιθυμία να πλουτίσει.
Μη ντρέπεσαι για τα δάκρυά σου. 
Η ντροπή ανήκει σ' αυτόν που σε έκανε να κλάψεις...
Ρώτησα ένα λουλούδι, ένα πουλί και έναν άνθρωπο τι είναι η αγάπη και το λουλούδι άνθισε, το πουλί κελάηδησε και ο άνθρωπος δάκρυσε.


Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους σας!!!

Τρίτη 17 Απριλίου 2018

Παιδί & Κυκλοφοριακή Αγωγή!

Όλοι μας θέλουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν και να επιστρέφουν από τα σχολεία τους ασφαλή. Να θυμάστε ότι οι γονείς είναι εκείνοι που δίνουν τα πρώτα μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής στο παιδί.
Γι' αυτό θεωρώ σκόπιμο να σας παραθέσω μερικές χρήσιμες συμβουλές από τη συνεργασία μου με την Ελληνική Τροχαία.

->Αναζητήστε την πιο ασφαλή διαδρομή, που πρέπει να ακολουθεί το παιδί σας, για να φθάσει και να επιστρέψει από το σχολείο του.
->Η πιο σύντομη διαδρομή δεν είναι απαραίτητα και η πιο ακίνδυνη. Ελέγξετε πολλές φορές το δρομολόγιο για το σχολείο του παιδιού σας. Όταν καταλήξετε στην πιο κατάλληλη διαδρομή, φροντίστε να τη διανύσετε πολλές φορές μαζί του, έτσι ώστε να του αποτυπωθεί σωστά.
->Ακολουθώντας καθημερινά την ίδια διαδρομή, θα μπορεί σιγά-σιγά να γνωρίσει όλες τις ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες του δρομολογίου και κατά συνέπεια τους ενδεχόμενους κινδύνους.
->Το παιδί πρέπει να μάθει να σταματά στην άκρη του πεζοδρομίου, πριν περάσει στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Πρέπει να μάθει να ελέγχει προσεκτικά αριστερά και δεξιά το δρόμο και να τον διασχίζει μόνο όταν θα είναι απόλυτα σίγουρο ότι δεν περνούν οχήματα.
->Μάθετε στο παιδί σας να αντιλαμβάνεται σωστά πότε ένα όχημα είναι μακριά ή κοντά του. Μια κακή εκτίμηση μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα.
->Κρατάτε πάντα από το χέρι το παιδί σας που πρέπει να βαδίζει στην εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου.
->Μάθετε στο παιδί σας ότι ακόμα και στις διαβάσεις των πεζών πρέπει να είναι εξίσου προσεκτικό. Και στην περίπτωση αυτή ισχύει ο προσεκτικός έλεγχος του δρόμου δεξιά και αριστερά.
->Ιδίως τις βραδινές ώρες, το κίτρινο χρώμα στα ρούχα του παιδιού ή τα αντανακλαστικά αυτοκόλλητα, βοηθούν τους οδηγούς να αντιληφθούν καλύτερα την παρουσία του στο δρόμο.
->Αν στο σχολείο ή τη διαδρομή υπάρχει έλλειψη ή φθορές σε σηματοδότες ή πινακίδες (οδικά σήματα), ενημερώστε άμεσα τους αρμόδιους φορείς.


Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

Η Κυριακή του Θωμά

Η Κυριακή του Θωμά εορτάζεται 7 μέρες μετά από το Άγιο Πάσχα.
Ο Απόστολος Θωμάς (πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες) απουσίαζε όταν ο Χριστός, μετά την Ανάστασή Του, επισκέφθηκε τους Μαθητές Του στο υπερώον όπου ήταν συνηγμένοι. Όταν πληροφορήθηκε τα σχετικά με την επίσκεψη του Χριστού, ζήτησε να Τον δη και να ψηλαφίσει τις πληγές του Σταυρού στα χέρια και την πλευρά Του. Ο Χριστός όταν επισκέφθηκε και πάλι τους Μαθητές Του μετά από οκτώ ημέρες, κάλεσε τον Απόστολο Θωμά να ψηλαφήσει τα σημάδια των πληγών στο Σώμα Του. Τότε ο Απόστολος Θωμάς Τον ανεγνώρισε και Τον ομολόγησε Κύριο και Θεό του. Τον ανεγνώρισε από τις πληγές του Σταυρού, οι οποίες αποτελούν σημάδι της αγάπης Του, αλλά και της δυνάμεώς Του. Την ομολογία του Θωμά οι άγιοι Πατέρες την ονομάζουν σωτήριο. Και πραγματικά οδηγεί στην σωτηρία όλους εκείνους που την απευθύνουν στον Χριστό εκζητώντας ταπεινά το έλεός Του.

Το γεγονός ότι ο Απόστολος Θωμάς αρχικά απουσίαζε κατά την εμφάνιση του Χριστού στους Μαθητές Του, φαίνεται ότι ήταν οικονομία Θεού, για να γίνει πιστευτό το θαύμα της Αναστάσεως και να διαλυθεί κάθε είδους αμφιβολία.

Ο Απόστολος Θωμάς, μετά την Πεντηκοστή, κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους, τους Πέρσες, τους Μήδους και τους Ινδούς και είχε μαρτυρικό τέλος.
Παρακάτω παρατίθεται ένα απόσπασμα Ραδιοφωνικής ομιλίας, που μεταδόθηκε στην καθαρεύουσα από το Σταθμό της Λάρισας στις 1-5-1949 από τον † ἐπίσκοπο Αὐγουστῖνο.

"Ὁ Θωμάς, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἐξ ἀρχῆς χαρακτήρας εἰλικρινής. Εἶχε ἁγνότητα καὶ ἀνιδιοτέλεια. Ἐπιθυμοῦσε νὰ βρῇ τὴν ἀλήθεια, νὰ τὴν ὑπηρετήσῃ καὶ νὰ θυσιαστῇ γι᾽ αὐτήν. Γι᾽ αὐτό, ὅταν στὴν Ἁγία Γῆ ἀντήχησε ἡ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ, ὁ Θωμάς ἔτρεξε νὰ τὸν ἀκολουθήσῃ. Ἀκολούθησε τὸν Κύριο μὲ ἀφοσίωσι καὶ αὐταπάρνησι.

Ὅταν Κύριος μὲ τοὺς μαθητὰς ἔμαθε στὴν ἔρημο πέραν τοῦ Ἰορδάνου ὅτι ὁ φίλος του Λάζαρος ἀσθενεῖ, εἶπε· Πρέπει νὰ πᾶμε πάλι στὴν Ἰουδαία. Τότε λοιπόν, ἐνῷ οἱ ἄλλοι μαθηταὶ φοβήθηκαν, ὁ Θωμάς εἶπε τὰ ἑξῆς, ποὺ δείχνουν ὅτι δὲν ἦταν δειλός· «Ἄγωμεν καὶ ἡμεῖς ἵνα ἀποθάνωμεν μετ᾿ αὐτοῦ» (Ἰω. 11,16)· κι ἂν ἀκόμη μᾶς περιμένῃ θάνατος, ἂς συνοδεύσουμε τὸν Διδάσκαλό μας.

Μὲ τὰ ἴδια λόγια ὅμως φανέρωνε συγχρόνως καὶ τὴν ἄλλη ὄψι τοῦ χαρακτῆρός του, τὴ μελαγχολική του διάθεσι. Ἦταν τύπος ποὺ βλέπει τὰ πάντα ἀπὸ τὴ σκοτεινή τους πλευρά. Στὴ φαντασία τοῦ τύπου αὐτοῦ κυριαρχοῦν τὰ θλιβερά, ποὺ νομίζει ὅτι θὰ ἐξακολουθήσουν ἐπ᾿ ἄπειρον.

....Ζοῦμε καὶ κινούμεθα μὲ τὴν πίστι, τὴν ἐμπιστοσύνη ποὺ δείχνουμε καὶ μᾶς δείχνουν. Ἐάν, Θωμᾶ, αὐτὸ ποὺ ζητᾷς ἐσὺ ὡς προϋπόθεσι γιὰ νὰ πιστέψῃς τὸ ζητοῦσαν καὶ ὅλα τὰ ἑκατομμύρια τῶν Χριστιανῶν ποὺ ἔζησαν, ζοῦν καὶ θὰ ζήσουν, θὰ ἔπρεπε ὁ Θεάνθρωπος νὰ μένῃ διαρκῶς στὴ γῆ, νὰ πηγαίνῃ συνεχῶς ἀπὸ τὸ ἕνα σημεῖο τῆς ὑφηλίου στὸ ἄλλο καὶ νὰ ὑποβάλλεται σὲ λεπτομερῆ ἐξέτασι ἀπὸ κάθε ἰδιότροπο καὶ περίεργο.

Δὲν βρίσκεις παράλογη καὶ αὐθάδη μιὰ τέτοια ἀπαίτησι; «Ἐὰν μὴ ἴδω…, οὐ μὴ πιστεύσω», λέει ὁ Θωμάς. Καὶ ὅμως ὁ Κύριος, ποὺ ὑπέμεινε τὰ πάντα χάριν τοῦ ἀνθρώπου, ὑποχωρεῖ στὴν ἀπαίτησί του. Ὄχι ἀπὸ ἀδυναμία, ἀλλ᾿ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀπόστολό του, ποὺ δὲν θέλει νὰ τὸν βλέπῃ μέσα στὴν ἀγωνία καὶ ἀμφιβολία τῆς ἀπιστίας.

...Ἀλλὰ τὰ λόγια σου, ἀπόστολε Θωμᾶ, «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» τὰ ἐπαναλαμβάνουν ἀναρίθμητες ψυχές. Δὲν ἔζησαν στὰ χρόνια τοῦ Χριστοῦ, δὲν τὸν εἶδαν. Κι ὅμως τὸν ἀγάπησαν περισσότερο ἀπὸ τοὺς συγχρόνους του. Ἡ χρονικὴ ἀπόστασις καθόλου δὲν μείωσε τὴν πίστι, τὴν ἀγάπη, τὴν ἐλπίδα τους. Καὶ στὴν πατρίδα μας ὑπάρχουν τέτοιες ψυχές.

Πέρασαν θλίψεις καὶ πειρασμούς, ἀλλὰ δὲν κάμφθηκαν, δὲν γόγγυσαν. Μέσα σὲ πρωτοφανεῖς συμφορὲς στάθηκαν ὄρθιες καὶ σάλπισαν· «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου»!

Παρ᾿ ὅλο ὅτι ὁ ὑλισμὸς καὶ ἡ ἀθεΐα σαρώνουν, ὁ ὀρθολογισμὸς καὶ ἡ ἄρνησις ζητοῦν νὰ σκιάσουν τὸν ἥλιο τῆς πίστεως, ἐν τούτοις ὑπάρχουν -καὶ θὰ ὑπάρχουν πάντοτε- πιστοί.

Αὐτοὶ εἶνε στενὰ συνδεδεμένοι μὲ τὸ Χριστό – νά τὸ μυστικό τους. Ἔχουν ἀνάμεσά τους τὸν ἀναστάντα Κύριο. Μποροῦν κι αὐτοὶ νὰ ποῦν «Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον». Ὁ Κύριος εἶνε πάντοτε παρὼν μεταξὺ τῶν πιστῶν. Γι᾿ αὐτοὺς εἶπε ὁ Κύριος τὸ «Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες» (Ἰω. 20,29)."

Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

Η Ζωοδόχος Πηγή

Σήμερα εορτάζει η Ζωοδόχος Πηγή ή η Θεοτόκος των Πηγών κι εορτάζεται πάντα 5 μέρες μετά το Άγιο Πάσχα.
Με το όνομα η Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ή Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ιερό χριστιανικό αγίασμα που βρίσκεται στη Κωνσταντινούπολη έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας, όπου υπήρχαν τα λεγόμενα «παλάτια των πηγών» στα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη. Πήρε την ονομασία του από το τουρκικό όνομα Balık (= ψάρι) και περιλαμβάνει το μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα.
Για την αποκάλυψη του Αγιάσματος υπάρχουν δυο εκδοχές:
α) Η πρώτη, που εξιστορεί ο Νικηφόρος Κάλλιστος αναφέρει ότι: Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Λέων ο Θράξ ή Λέων ο Μέγας (457 – 474 μ.Χ.), όταν ερχόταν ως απλός στρατιώτης στην Κωνσταντινούπολη, συνάντησε στη Χρυσή Πύλη έναν τυφλό που του ζήτησε νερό. Ψάχνοντας για νερό, μια φωνή του υπέδειξε την πηγή. Πίνοντας ο τυφλός και ερχόμενο το λασπώδες νερό στα μάτια του θεραπεύτηκε. Όταν αργότερα έγινε Αυτοκράτορας, του είπε η προφητική φωνή, πως θα έπρεπε να χτίσει δίπλα στην πηγή μια Εκκλησία. Πράγματι ο Λέων έκτισε μια μεγαλοπρεπή εκκλησία προς τιμή της Θεοτόκου στο χώρο εκείνο, τον οποίο και ονόμασε «Πηγή».

Ο Κάλλιστος περιγράφει τη μεγάλη αυτή Εκκλησία με πολλές λεπτομέρειες, αν και η περιγραφή ταιριάζει περισσότερο στο οικοδόμημα του Ιουστινιανού. Ιστορικά πάντως είναι εξακριβωμένο, ότι το 536 μ.Χ. στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, υπό τον Πατριάρχη Μηνά 536 – 552 μ.Χ.), λαμβάνει μέρος και ο Ζήνων, ηγούμενος «του Οίκου της αγίας ενδόξου Παρθένου και Θεοτόκου Μαρίας εν τη Πηγή».

β) Η δεύτερη, που εξιστορεί ο ιστορικός Προκόπιος, τοποθετείται στις αρχές του 6ου αιώνα και αναφέρεται στον Ιουστινιανό. Ο Ιουστινιανός κυνηγούσε σ’ ένα θαυμάσιο τοπίο με πολύ πράσινο, νερά και δένδρα. Εκεί, σαν σε όραμα, είδε ένα μικρό παρεκκλήσι, πλήθος λαού και έναν ιερέα μπροστά σε μια πηγή. Αυτή «Είναι η πηγή των θαυμάτων» του είπαν. Και έχτισε εκεί μοναστήρι με υλικά που περίσσεψαν από την Αγιά Σοφία. Ο Ι. Κεδρηνός αναφέρει ότι χτίστηκε το 560 μ.Χ.

Γράφοντας τον 14ο αι. μ.Χ. για το αγίασμα της Πηγής ο Νικηφόρος Κάλλιστος παραθέτει, από διάφορες πηγές, ένα κατάλογο 63 θαυμάτων, από τα οποία τα 15 φθάνουν ως την εποχή του.
Απολυτίκιο Ζωοδόχου Πηγής
Η αναβλύζουσα Θειον ύδωρ αθάνατον, η προχέουσα ρείθρα ζωής αέναα· τοις προστρέχουσι πιστώς τη Ζωοδόχο σου Πηγή και ταύτα αρυoμένοι, βραβεύεις νυν τε παρθένε ρώσιν και θεραπείαν, και συμφορών απολύτρωσιν.

Σήμερα στην αυλή της Ζωοδόχου Πηγής βρίσκονται οι τάφοι των Οικουμενικών Πατριαρχών.
Το δε αγίασμα βρίσκεται στον υπόγειο Ναό και αποτελείται από μαρμαρόκτιστη πηγή, το νερό της οποίας θεωρείται αγιασμένο. Απ’ εδώ διαδόθηκε ο τύπος της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο. Είναι αξιοσημείωτο ότι ψηφιδωτή παράσταση της εικόνας σώζεται στον εσωνάρθηκα της Μονής της Χώρας.
Σε ανάμνηση των εγκαινίων του Ναού από τον Αυτοκράτορα Λέοντα η Εκκλησία καθιέρωσε την κατ΄ έτος εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή της Διακαινησίμου Εβδομάδας.

Ο Ναός αυτός έμεινε γνωστός στην ιστορία ως το αγίασμα του «Μπαλουκλί». Μπαλούκ στα τουρκικά σημαίνει ψάρι και η παράδοση μας λέει πως εκεί δίπλα στο αγίασμα, στις 23 Μαΐου 1453 μ.Χ. ένας καλόγερος τηγάνιζε ψάρια, όταν κάποιος του έφερε την είδηση πως πήραν την Πόλη οι Τούρκοι. Ο καλόγερος απάντησε πως μόνο αν τα ψάρια που τηγάνιζε έφευγαν απ΄ το τηγάνι και έπεφταν μέσα στο αγίασμα θα πίστευε ότι έγινε κάτι τέτοιο. Και πραγματικά τα ψάρια ζωντάνεψαν και έπεσαν μέσα στην πηγή του αγιάσματος. Μέχρι σήμερα δε, μέσα στην δεξαμενή Ζωοδόχος Πηγή διατηρούνται επτά ψάρια και μάλιστα σαν να είναι μισοτηγανισμένα απ΄ την μια πλευρά.
πηγή: proseuxi.gr

Πέμπτη 12 Απριλίου 2018

Τι είναι αγάπη;

Αγάπη, είναι μια από τις πιο δημοφιλής λέξεις στον κόσμο.
Αγάπη σημαίνει για τον κάθε άνθρωπο 
και κάτι διαφορετικό. 
Τι σημαίνει αυτή η λέξη που τη λένε αγάπη; 
Ποιος είναι ο ορισμός της λέξης αγάπη;
Όταν τα δάκρυα μετατρέπονται σε γέλιο..αυτό είναι αγάπη 
Όταν μια οικογένεια είναι ενωμένη..αυτό είναι αγάπη
Όταν ο φτωχός λάβει βοήθεια..αυτό είναι αγάπη 
Όταν υπάρχει γενναιοδωρία σ' αυτούς που ζητάνε...
αυτό είναι αγάπη 
Όταν δίνεται βοήθεια σ' αυτούς που υποφέρουν και δυστυχούν..
αυτό είναι αγάπη 
Όταν υπάρχει μέριμνα για τους άστεγους..αυτό είναι αγάπη 
Όταν υπάρχει κατανόηση στα λάθη των άλλων..
αυτό είναι αγάπη 
Όταν μπορούμε να ακούσουμε τους άλλους την ώρα που έχουν ανάγκη να μιλήσουν.. αυτό είναι αγάπη 
Όταν βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση των άλλων πριν να εκφράσουμε την άποψη μας.... αυτό είναι αγάπη 
Όταν δεν κλείνουμε τα μάτια μας στην αδικία..
αυτό είναι αγάπη 
Όταν αναγνωρίζουμε πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι μεταξύ τους με διαφορετικά ταλέντα και χαρίσματα..
αυτό είναι αγάπη 
Όταν υπάρχει αποδοχή για τα διαφορετικά πιστεύω των άλλων..
αυτό είναι αγάπη  
Όταν τα όπλα μετατρέπονται σε χρήσιμα εργαλεία..
αυτό είναι αγάπη 
Όταν ζούμε σε αρμονία με τη φύση χωρίς να την καταστρέφουμε..
αυτό είναι αγάπη 
Όταν χαλιναγωγούμε τη γλώσσα μας για να μην πληγώσουμε τους γύρω μας... αυτό είναι αγάπη 
Όταν δείχνουμε ανεκτικότητα και μακροθυμία στην αρνητική συμπεριφορά των άλλων απέναντι μας...
αυτό είναι αγάπη 
Όταν μπορούμε να δούμε τον Θεό κάθε φορά που κοιτάζουμε έναν άνθρωπο..αυτό είναι αγάπη 

Τραγούδι:Αυτό είναι αγάπη 
.....και με την ευκαιρία..
τι ορισμό θα δίνατε εσείς για την αγάπη;