Ο μικρός πρίγκιπας

Σήμερα θα ήθελα αγαπημένα μου παιδιά και γονείς να σας παρουσιάσω ένα από τα αγαπημένα μου παιδικά βιβλία που μας δίνει ένα μάθημα ζωής και ανθρωπιάς... Είναι «Ο Μικρός Πρίγκιπας» το βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. 

Σύνοψη του βιβλίου "Ο μικρός πρίγκιπας"

Η ιστορία του μικρού πρίγκιπα είναι ένα μαγικό παραμύθι γραμμένο για μικρούς και μεγάλους. Αν και θεωρείται παιδικό βιβλίο, απευθύνεται σε όλους. Βρίσκεται δεύτερο από την κορυφή της λίστας: Βιβλία με περισσότερα από 100 εκατομ. αντίτυπα. Είναι ένα παραμύθι διαχρονικό, αφού εδώ και πενήντα τέσσερα χρόνια αφήνει με τον ίδιο  τρόπο άφωνους από συγκίνηση όσους το διαβάζουν.

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να το κατεβάσετε δωρεάν!

Ένας πιλότος, που, κουρασμένος από τη σχέση του με τους ανθρώπους, ζει αποτραβηγμένος από αυτούς, σε μια από τις πτήσεις του αναγκάζεται να προσγειωθεί στην έρημο της Σαχάρας, γιατί το αεροπλάνο του παθαίνει βλάβη. Βρίσκεται στημέση του πουθενά, με προμήθειες νερού ίσα ίσα για οχτώ μέρες. Εκεί συναντάει το μικρό πρίγκιπα, ένα χρυσαφένιο παιδί, φερμένο από έναν άγνωστο πλανήτη μεγάλο όσο ένα σπίτι. Ο μικρός πρίγκιπας ταξιδεύει εδώ κι ένα χρόνο, επισκέπτεται καινούριους πλανήτες, θέλει να δει και να μάθει. Είναι όμορφος κι ευαίσθητος, αμείλικτος και διάφανος, περίεργος και απρόβλεπτος όπως μονάχα τα παιδιά μπορούν να είναι. Ο πιλότος, την ώρα που αγωνίζεται να επισκευάσει το χαλασμένο αεροπλάνο του κι ανησυχεί για την επιδίωσή του, αναγκάζεται ν' αντιμετωπίσει ένα παραμυθένιο πλάσμα, που είναι ερωτευμένο μ' ένα τριαντάφυλλο, που παρηγορεί τη μοναξιά του με ηλιοβασιλέματα, που έχει όλα κι όλα τρία μικροσκοπικά ηφαίστεια και λαχταράει ν' αποκτήσει ένα αρνάκι ­έστω κι αν αυτό είναι σε ζωγραφιά και δε φαίνεται, γιατί είναι κλεισμένο σ' ένα κασόνι. 

Ο μικρός πρίγκιπας, μέσα από τις δροσερές αναμνήσεις του ταξιδιού του, ξετυλίγει μπροστά στα μάτια του πιλότου όλη την επιπολαιότητα, την υπεροψία, τη μιζέρια, τη δίψα για εξουσία και λεφτά, τη μοναξιά των ανθρώπων. [...] 

«Έτσι έζησα μόνος, χωρίς κανέναν που να μπορώ να του μιλάω αληθινά, μέχρι που έπαθα μια βλάβη στη Σαχάρα πριν από έξι χρόνια. Κάτι είχε σπάσει μέσα στον κινητήρα μου. Κι όπως δεν είχα μαζί μου ούτε μηχανικό ούτε επιβάτες, ετοιμαζόμουν να δοκιμάσω μόνος μου μια δύσκολη επισκευή. Ήταν για μένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Είχα νερό το πολύ για οχτώ μέρες. 

...Ήμουν πιο απομονωμένος κι από ναυαγό σε σχεδία στη μέση του ωκεανού. Φαντάζεστε λοιπόν την έκπληξή μου τα ξημερώματα, όταν με ξύπνησε μια περίεργη φωνούλα...» 

Audiobook για όποιον προτιμάει 

να ακούσει το παραμύθι !!!

Αποφθέγματα από το βιβλίο

"Οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα από μόνοι τους, και είναι κουραστικό για τα παιδιά να προσπαθούν πάντα και συνέχεια να τους εξηγούν τα πράγματα". 

"Μου αρέσουν πολύ τα ηλιοβασιλέματα. Έλα, πάμε να δούμε ένα ηλιοβασίλεμα τώρα".

"Αυτό είναι το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό. Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά - αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά δεν μπορούν να τα δουν τα μάτια".

"Είσαι υπεύθυνος, για πάντα, για αυτό που ημέρεψες".

"Μόνο τα παιδιά ξέρουν τι ψάχνουν να βρουν"

Τέλος, θα ήθελα να χαλαρώσετε ακούγοντας ένα τρυφερό τραγούδι από τον καταπληκτικό Μάριο Φραγκούλη!

Ο μικρός πρίγκιπας 

Cd: Ο κήπος των ευχών 

Διαβάζουμε παιδικά βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα

«Ο Μάγκας» της Πηνελόπης Δέλτα πήρε τον τίτλο του από το όνομα του αφηγητή του, ενός αξιολάτρευτου σκύλου. Το βιβλίο μετέδωσε και εξακολουθεί να μεταδίδει στους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες του ένα πνεύμα αγάπης: για τα ζώα, για την πατρίδα, για τον κόσμο και τους ανθρώπους.

Πατήστε στην εικόνα για να κατεβάσετε το βιβλίο!

Εκδόσεις της Ανοικτής Βιβλιοθήκης

Άδεια διανομής: Public Domain

 (Έργο ελεύθερο πνευματικών δικαιωμάτων)

ISBN 978-618-84176-3-2

Σελίδες: 358

Έτος έκδοσης: 2019

Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» είναι το δεύτερο παιδικό βιβλίο της Ελληνίδας συγγραφέως Πηνελόπης Δέλτα. Δημοσιεύθηκε το έτος 1910. Το Βασίλειο των Μοιρολατρών πέφτει σε παρακμή καθώς ο Βασιλιάς Αστόχαστος ζητάει μόνο την καλοπέραση και δεν φροντίζει για την ευημερία της χώρας του. Πολύς κόσμος φεύγει και το βασίλειο ερημώνει και φτωχαίνει. Το βασιλόπουλο αηδιασμένο από την κατάσταση κινεί να φύγει και αυτό αλλά μια σειρά από γεγονότα ξυπνούν μέσα του την ελπίδα και την αποφασιστικότητα. Με την βοήθεια της αδελφής του και μερικών πιστών συντρόφων καταφέρνει να σώσει το βασίλειό του από την καταστροφή και να το ξαναφέρει σε ανάπτυξη!

                                    Πατήστε στην εικόνα για να κατεβάσετε το ηχοβιβλίο!

Έκδοση: LibriVox

Άδεια διανομής: Public Domain (Έργο ελεύθερο πνευματικών δικαιωμάτων)

Το γαϊδουράκι και το πηγάδι

Χρειαζόμαστε λίγη δύναμη, λίγη αισιοδοξία, λίγο κουράγιο για να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω… Λόγια θα μου πείτε… Ελπίδα, θα σας πω εγώ…

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:

Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε, όμως, πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.

«Ένα παιδί μετράει τ’άστρα» του Μ. Λουντέμη

Αγαπητά μου παιδιά!

Το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων μαζί με τους συντελεστές και ηθοποιούς της παράστασης προσέφεραν δωρεάν στο θεατρόφιλο κοινό τη διαδικτυακή προβολή του έργου «Ένα παιδί μετράει τ’άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη. Απολαύστε στη συνέχεια τη θεατρική παράσταση!

Σημείωμα σκηνοθέτιδας (Μαίρη Ανδρέου): Το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» είναι ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Μενέλαου Λουντέμη. Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά έργα του συγγραφέα και μαζί με τα μυθιστορήματα «Συννεφιάζει» «Αγέλαστη Άνοιξη» και «Κάτω απ’ τα κάστρα της Ελπίδας» αποτελούν μια τετραλογία που μιλάει για την ζωή και τις αντίξοες συνθήκες ενός προσφυγόπουλου από την Κωνσταντινούπολη του Μελιού Καδρα. Είναι ένα έργο ύμνος για το βιβλίο το σχολείο και τον δάσκαλο. Ένα αριστουργηματικό κείμενο που σημαδεύει όποιον το διαβάζει. Ο Μέλιος προσφέρει στον Λουντέμη την ευκαιρία να αναπλάσει ένα κοινωνικό μωσαϊκό με το οποίο έχει εξοικειωθεί από καιρό :τους αστούς και τους μεροκαματιάρηδες της επαρχίας, τα βλάχικα κονάκια, τους αλήτες του σχολείου και τους γύφτους. Το παιδί που μετράει τ’ άστρα κάνει παρέα με όλους. Εντυπωσιάζει τους ευυπόληπτους πολίτες και τους δασκάλους του, μαθαίνει γράμματα στους αγράμματους, ανακηρύσσεται σε αρχηγό της σχολικής « συμμορίας» διαποτίζοντας με το ευεργετικό του πνεύμα τα μέλη της.

Στόχος της παράστασης μας και του έργου είναι να περάσουμε το μήνυμα ότι καμία δυσκολία δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην γνώση και στη μάθηση. Ακριβώς όπως και ο ήρωας του βιβλίου, ή ο κάθε ήρωας που υπήρξε ανάμεσα μας, έχουμε ανάγκη από ένα στόχο, ένα μόνιμο συνοδοιπόρο, ένα φύλακα άγγελο που θα μας βοηθήσει να βγούμε από το σκοτάδι που ο καθένας μας έχει κλειστεί. Στη ζωή ερχόμαστε πάντα αντιμέτωποι, όπως ο Μέλιος, με την λύπη, την αδικία, την αγάπη, τη χαρά, την κακία, το δίκιο, τη φιλία, το παράπονο. Αλίμονο αν σταματήσουμε και μείνουμε μόνο σ’ αυτά. Το να μετράς τα αστέρια ίσως μοιάζει ρομαντικό, είναι όμως ένα σημάδι ότι αυτός ο ουρανός με τα τόσο διαφορετικά αστέρια δέχεται στην αγκαλιά του όλους εμάς όσο διαφορετικοί και απλοί αν είμαστε. Πόσες φορές δεν μετρήσαμε και εμείς τα αστέρια κάποιο καλοκαίρι ξαπλωμένοι ανάσκελα κάτω από τον Ελληνικό ουρανό, πόσες φορές δεν προσπαθήσαμε να αντεπεξέλθουμε στις αντιξοότητες και στο άδικο που μας τυραννούσε, πόσες φορές δεν συναντήσαμε εκείνον τον έναν φύλακα άγγελο της ζωής μας και παράλληλα τον έναν εκείνο «τύραννο» που γκρέμιζε στην πρώτη ευκαιρία τα όνειρα μας;

Πόσοι από εμάς δεν νιώσαμε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε οι ήρωες αυτού του βιβλίου, ενός βιβλίου που έδωσε απίστευτη δύναμη στους ονειροπόλους, στους μαχητές, στους ρομαντικούς, στους Έλληνες μιας γενιάς που έψαχνε να βρει δύναμη από κάπου;

Στόχος μας λοιπόν είναι αφενός τα παιδιά που θα παρακολουθήσουν την παράσταση μας να ταυτιστούν με το πείσμα, το ήθος και την όρεξη για μάθηση του Μελιού και αφετέρου οι καθηγητές και οι γονείς να γυρίσουν στα χρόνια που ήταν παιδιά, που προσπαθούσαν να πιαστούν από κάπου, να κρυφτούν πίσω από κάπου και να νιώσουν ότι ανήκουν κάπου».

Διδακτική ιστορία: Τα τρία δέντρα

Διανύουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την Ιστορία των τριών δέντρων!

Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να τη διαβάσετε από μια ανάρτηση που είχα κάνει στο παρελθόν. 

Στη συνέχεια προσθέτω το παρακάτω διδακτικό βίντεο που αξίζει να αφιερώσετε λίγα λεπτά από τον χρόνο σας για να το δείτε!

Καλή Ανάσταση σε όλους με αισιοδοξία και ελπίδα!

Μία χρήσιμη συμβουλή

Η γιαγιά μου έλεγε............

Άρχισε να ψάχνεις για το καλό στη ζωή 

και θα σου προσφέρει όλο και περισσότερα.

«Rinascerò, rinascerai» (Θα ξαναγεννηθώ, θα ξαναγεννηθείς)

Ο Σωτήρης Τσιόδρας που περιμένουμε κάθε απόγευμα στις 6 να μας ενημερώσει από το Υπουργείο Υγείας για την πορεία της πανδημίας στη χώρα μας με την επιστημονική αποδεδειγμένη γνώση που έχει αλλά και με την προσωπικότητά του έχει κερδίσει τις καρδιές πολλών Ελλήνων. Είναι ταπεινός, μετριοπαθής, συμπονετικός, πράος και έχει έναν μοναδικό τρόπο να μεταφέρει άσχημα νέα με μια γαλήνη που δε σου δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα. 

Τις προάλλες έκανε μια συγκινητική αφιέρωση, την ώρα που η γειτονική χώρα μετρά πολλές δεκάδες χιλιάδες νεκρούς στέλνοντας μήνυμα αισιοδοξίας στους γείτονές μας, με στίχους από το ιταλικό τραγούδι «Rinascerò, rinascerai» (Θα ξαναγεννηθώ, θα ξαναγεννηθείς).

«Rinascerò, rinascerai Ιταλία. Θα ξαναγεννηθούμε όλοι μαζί, μέσα από αυτή την επώδυνη εμπειρία», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσιόδρας.

Το τραγούδι γράφτηκε από τον Ιταλό συνθέτη και τραγουδιστή Robby Facchinetti και τον επίσης Ιταλό στιχουργό Stefano D’Orazio ως μια ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους συμπατριώτες τους και με στόχο τα έσοδά του να διατεθούν στο πολύπαθο νοσοκομείο του Μπέργκαμο.

Το τραγούδι  είναι από το πιο διάσημο συγκρότημα της δεκαετίας του '70 της Ιταλίας. Έδωσαν τα πνευματικά δικαιώματα στο νοσοκομείο του Bergamo. Κάθε κλικ στο βίντεο είναι μια δωρεά, καθώς το YouTube πληρώνει κάποια χρήματα ανά κλικ. Ας συνεισφέρουμε κι εμείς με ένα κλικ και μια κοινοποίηση για να το δουν όσο γίνεται περισσότεροι!

Σας αφήνω να το απολαύσετε!

Είναι καταπληκτικό τραγούδι!

Το Βαλς με τα παραμύθια της Κάρμεν Ρουγγέρη

Η Κάρμεν Ρουγγέρη και ο θίασός της παρουσιάζουν με ελεύθερη πρόσβαση και διαδικτυακά σε όλους το έργο «Το βαλς με τα παραμύθια», ώστε να το απολαύσουμε από την άνεση και την ασφάλεια του σπιτιού μας.

Στην ιστοσελίδα της αναφέρεται το εξής: 

«Παιδιά μας αγαπημένα

Αυτές τις μέρες που είμαστε πολλές ώρες στο σπίτι και δεν μπορείτε να έρθετε στο θέατρο, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν ωραίο, ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ να έρθει στο σπίτι σας.

Έτσι αποφασίσαμε να σας κάνουμε δώρο την παράσταση

ΤΟ ΒΑΛΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ»

Την αγάπη μας
Κάρμεν Ρουγγέρη
Χριστίνα Κουλουμπή

Ας διαβάσουμε λίγα λόγια για τη θεατρική παράσταση:

Η Κάρμεν Ρουγγέρη και οι συνεργάτες της, έχουν σκοπό αυτή την φορά να γνωρίσουν στα παιδιά  τον πατέρα του βαλς, τον Γιόχαν Στραους και την υπέροχη μουσική του. Θα μας ρωτήσετε: Πώς θα γίνει αυτό, αφού ο συνθέτης αυτός δεν συνέθεσε ποτέ μουσική για όπερα ή οπερέτα με θέμα κάποιο παραμύθι; Πολύ εύκολα! απαντάει η Κάρμεν Ρουγγέρη : «Η μουσική του είναι μαγική και τόσο παραμυθένια, που πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να «ντύσει» όχι ένα, όχι δύο, αλλά πολλά παραμύθια. Αυτό κάναμε λοιπόν και δημιουργήσαμε την καινούργια μας παράσταση, που αποτελείται από 6 παραμύθια και από μελωδίες και τραγούδια του Γιόχαν Στράους».

Όμως η επιλογή των παραμυθιών δεν έγινε τυχαία. Η σκέψη τους ήταν να διαλέξουν ή να φτιάξουν ιστορίες που αναδεικνύουν αξίες της ζωής όπως αγάπη- συνέπεια- εντιμότητα- συνεργασία- υπευθυνότητα- καλοσύνη.

Οι τίτλοι των παραμυθιών:

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΟΚΚΙΝΟΤΡΙΧΗΣ !

Η ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΑ ΚΑΙ Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ !

Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ !

ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΤΗΣ ΒΡΕΜΗΣ !

Ο ΠΙΝΚ ΚΑΙ Η ΠΟΝΚ !

Η ΧΡΥΣΗ ΧΗΝΑ !

Και βέβαια, η παράστασή έχει παραμυθένια σκηνικά και κοστούμια – προβολές – μαγικούς φωτισμούς – πλούσιες χορογραφίες και υπέροχους ηθοποιούς που παίζουν, χορεύουν και τραγουδούν, καταθέτοντας την ψυχή τους σε κάθε παράσταση.

Συντελεστές

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Κάρμεν Ρουγγέρη

Σκηνικά – Κοστούμια: Χριστίνα Κουλουμπή

Κίνηση – χορογραφίες – φωτισμοί: Πέτρος Γάλλιας

Μουσική επεξεργασία – Videoart: Αντώνης Δελαπόρτας
Στίχοι: Ανδρέας Κουλουμπής
Διδασκαλία τραγουδιών: Λαρίσα Ερεμέγιεβα
Βοηθός ενδυματολόγου: Έρρικα Αλαμάνου
Υπεύθυνη περιοδείας: Ελένη ΚαρτάσηΠαίζουν: Χάρης Αγγέλου, Αθηνά Δημητρακοπούλου, Μάιρα Γεωργάρου, Ιουστίνα Μάτσιασεκ, Γιάννης Νικολάου, Νικόλας Παπακωνσταντίνου, Ορφέας Τσαρέκας

Το ευχαριστώ μιας μητέρας στον Πρωθυπουργό

Αγαπητοί μου αναγνώστες, αν και δε δημοσιεύω άρθρα που να σχετίζονται με την πολιτική ζωή της χώρας μας, καθώς το blog έχει εκπαιδευτικό σκοπό, σήμερα θεώρησα ότι καλό θα ήταν να αναρτηθεί το παρακάτω δημόσιο ευχαριστώ μιας μητέρας ενός αυτιστικού ατόμου, καθώς η πολιτεία ενδιαφέρεται και παίρνει μέτρα υπέρ ειδικών ομάδων του κοινωνικού συνόλου.

Η Άδα  Σταματάτου, μητέρα του Γιάννη, που πάσχει από αυτισμό ευχαριστεί δημόσια τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη καθώς ανταποκρίθηκε  στην διαδικτυακή της έκκληση  «να αξιολογήσει την απαγόρευση κυκλοφορίας και λουτρού στις ευπαθείς ομάδες, τους αυτιστικούς, τους ΑμεΑ, τους ανθρώπους που δεν μπορούν να γράψουν το 6 και να πάνε για τρέξιμο».

Η ανθρωπιά, η ενσυναίσθηση και ο σεβασμός των ιδιαιτεροτήτων που επιδεικνύεται στις ευπαθείς ομάδες του τόπου μας από την πολιτική ηγεσία είναι πολύ σημαντικό βήμα γιατί πολιτική χωρίς ήθος και αξίες δεν είναι πολιτική...

Στην σημερινή ενημέρωση για τον κορωνοϊό , ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Χαρδαλιάς ανακοίνωσε: «Σε σχέση με τους μέχρι σήμερα περιορισμούς, πρέπει να διευκρινίσουμε και να γίνει σαφές ότι αυτοί δεν αφορούν συμπολίτες μας με σοβαρά προβλήματα υγείας, που έχουν ανάγκη είτε σωματικής άσκησης, είτε άλλων θεραπευτικών πρακτικών, όπως το κολύμπι ή άλλους τρόπους αποκατάστασης.

Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να συνοδεύει την άσκησή τους αυτή, τόσο το απαραίτητο πιστοποιητικό, όσο και η απαραίτητη γνωμοδότηση του γιατρού τους. Παιδιά με αυτισμό, συμπολίτες μας με σκλήρυνση κατά πλάκας, πολίτες σε φάσεις αποκατάστασης, είναι πάντα στο επίκεντρο της προσοχής μας, της φροντίδας μας, αλλά και του σεβασμού μας».

Διαδικτυακό κανάλι: Λόγος παρακλήσεως

Αυτές τις κρίσιμες και δύσκολες ημέρες είναι σημαντικό να διατηρηθεί όσο το δυνατόν πιο σταθερή η επαφή μας με τον λόγο του Θεού, ώστε να αντλούμε δύναμη και παρηγοριά από αυτόν.

Υποστηρίζοντας αυτή την προσπάθεια, 

σας προτείνω τη νέα σελίδα web tv 

«Λόγος Παρακλήσεως»,

όπου μπορείτε να βρείτε ζωντανές μεταδόσεις, παιδικές εκπομπές, ύμνους και τραγούδια, ταινίες, ντοκιμαντέρ, συνεντεύξεις και άλλα πολλά για όλη την οικογένεια!

Το όνομά του «ΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΣ» φανερώνει τον ευγενή σκοπό του: να προσφέρει στο σύγχρονο κόσμο τον λόγο του Θεού, λόγο ορθοδόξου πίστεως και ζωής, που ενισχύει και οικοδομεί την πίστη, προτρέπει και οδηγεί στη μετάνοια, παρηγορεί και ενθαρρύνει στις δυσκολίες, χαρίζει ελπίδα και φως ανοίγοντας ένα παράθυρο στην αιωνιότητα.

Theos-de-tha-mas-rotisei- Ο Θεός δε θα μας ρωτήσει

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τι μάρκα αυτοκίνητο οδηγούμε. 

Θα μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους μεταφέραμε με το αυτοκίνητό μας, όταν δεν είχαν μέσο συγκοινωνίας να μετακινηθούν.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσα τετραγωνικά είναι το σπίτι μας. 

Θα μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους φιλοξενήσαμε σ’αυτό.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει για τα επώνυμα και ακριβά ρούχα που έχουμε στις ντουλάπες μας. 

Θα μας ρωτήσει πόσους φτωχούς ντύσαμε.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσο μεγάλο μισθό παίρνουμε. 

Θα μας ρωτήσει εάν συμβιβάσαμε τον χαρακτήρα μας για να τον αποκτήσουμε.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τον τίτλο ή τα αξιώματα της εργασίας μας. 

Θα μας ρωτήσει εάν εκτελέσαμε την εργασία μας με ήθος και με προσοχή.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσους φίλους έχουμε. 

Θα μας ρωτήσει με πόσους ανθρώπους είμαστε φίλοι.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει σε ποια γειτονιά μένουμε. Θα μας ρωτήσει πώς φερθήκαμε στους γείτονές μας.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει για το χρώμα του δέρματος μας. 

Θα μας ρωτήσει για το περιεχόμενο της καρδιάς μας.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει σε πόσα μέρη του κόσμου ταξιδεύσαμε και διασκεδάσαμε. 

Θα μας ρωτήσει εάν επισκεφτήκαμε φτωχικές συνοικίες και αν προσφερθήκαμε να βοηθήσουμε.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει αν είμαστε επώνυμοι και ισχυροί. 

Θα μας ρωτήσει αν είμαστε ταπεινοί και εάν συγχωρούμε τον πλησίον...

Ο κουρέας και ο Θεός

Μια φορά πήγε ένας άντρας στο κουρείο για το καθιερωμένο κούρεμα και ξύρισμα.

Καθώς ο κουρέας άρχισε να δουλεύει, άρχισαν να συζητάνε. Μίλησαν για τόσα πολλά πράγματα και πάρα πολλά θέματα όταν τελικά άγγιξαν το θέμα της θρησκείας και του Θεού.

Ο κουρέας αμέσως αναφώνησε: «Δεν πιστεύω ότι ο Θεός υπάρχει».

«Γιατί το λες αυτό;» ρώτησε ο πελάτης. Και ο κουρέας είπε: «Λοιπόν, απλά βγες έξω στο δρόμο για να καταλάβεις γιατί ο Θεός δεν υπάρχει. Πες μου γιατί αν ο Θεός υπάρχει, υπάρχουν τόσοι διεστραμμένοι;

Γιατί τόσα εγκαταλελειμμένα παιδιά; Αν ο Θεός υπήρχε, δε θα υπήρχε ούτε δυστυχία ούτε πόνος.

Δε μπορώ να φανταστώ ένα Θεό που αγαπάει και συμπονά να επιτρέπει όλα αυτά που γίνονται».

Ο πελάτης το σκέφτηκε για μια στιγμή, αλλά δεν απάντησε γιατί δεν ήθελε να χαλάσει τη συζήτηση.

Ο κουρέας τελικά τελείωσε τη δουλειά του και ο πελάτης έφυγε.

Όμως μόλις έφυγε από το κουρείο, είδε ένα άντρα στο δρόμο με μακριά κατσαρά βρώμικα μαλλιά και γένια.Φαινόταν πολύ βρώμικος και απεριποίητος.

Εκείνη τη στιγμή ο πελάτης γύρισε πίσω και ξαναμπήκε στο κουρείο.

Τότε είπε στον κουρέα:

«Ξέρεις τι; Οι κουρείς δεν υπάρχουν!»

«Πως μπορείς να το λες αυτό;» ρώτησε ο έκπληκτος κουρέας.

«Είμαι εδώ και είμαι κουρέας! Μόλις σε κούρεψα, τι είναι αυτά που λες;»

«Όχι!» απάντησε ο πελάτης και εξήγησε: «Οι κουρείς δεν υπάρχουν γιατί αν υπήρχαν, δε θα υπήρχαν αχτένιστοι άνθρωποι και με μακριά βρώμικα μαλλιά, όπως ο τύπος απ' έξω».

«Μα. οι κουρείς όντως υπάρχουν! Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν έρχονται σε μένα».

«Ακριβώς!» απάντησε ο πελάτης. «Αυτό είναι το θέμα! Ο Θεός, επίσης υπάρχει! Και αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν σε αυτόν και δεν αναζητούν σε αυτόν βοήθεια.

Γι' αυτό υπάρχει τόσος πόνος και δυστυχία στον κόσμο».

Αγάπα τη ζωή!Δεύτερη ζωή δεν έχει....

Αναρωτιέμαι μερικές φορές:

Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως 

η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;
Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;

Μούτρα… Ν’ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα.

 Τη μέρα, την κάθε σου μέρα.
…Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις.

Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό,
να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές…
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. 

Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.
Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Σ’ εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται.

 Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου,
την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.
Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. 

Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. 

Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.
Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. 

Κάθε μέρα αποτυγχάνω.
Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. 

Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, 

γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ.

 Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε

 μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα, πάντα θα ‘ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

(“Παράπονο” Οδυσσέας Ελύτης)

Το σύμβολο της καρδιάς

  

Κανόνες σωστής συμπεριφοράς!

Το δίδαγμα της πεταλούδας

“Μια ημέρα, ένα μικρό άνοιγμα εμφανίστηκε σε ένα κουκούλι, ένας άντρας κάθισε και παρακολουθούσε την πεταλούδα για ώρες καθώς πάλευε για να περάσει το σώμα της μέσα από την μικρή οπή.

Τότε, φάνηκε σαν να είχε σταματήσει κάθε προσπάθεια. Έμοιαζε σαν να είχε προχωρήσει όσο μπορούσε και να μην μπορούσε να πάει παραπέρα. Τότε ο άντρας αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα, πήρε ένα ψαλίδι και άνοιξε το κουκούλι. Η πεταλούδα τότε ξεπρόβαλε εύκολα. Αλλά είχε ένα μαραμένο σώμα και ζαρωμένα φτερά. Ο άντρας συνέχισε να παρακολουθεί γιατί περίμενε, από στιγμή σε στιγμή, ότι τα φτερά θα άνοιγαν, θα μεγάλωναν και θα επεκτείνονταν, ότι θα ήταν ικανά να στηρίξουν το σώμα της πεταλούδας και ότι θα γίνονταν γερά.

Η πεταλούδα πέρασε την υπόλοιπη ζωή της περιφερόμενη αργά και δύσκολα με το σώμα της μαραμένο και τα φτερά της ζαρωμένα. Ποτέ δεν μπόρεσε να πετάξει.

Αυτό που ο άντρας, με την ευγένεια και την καλή του θέληση δεν μπόρεσε να κατανοήσει ήταν ότι ο περιορισμός του κουκουλιού και ο αγώνας που απαιτήθηκε από την πεταλούδα ήταν ο μόνος τρόπος για να αναγκάσει τα υγρά να κινηθούν από το σώμα της πεταλούδας προς τα φτερά της, έτσι ώστε να είναι έτοιμη να πετάξει μόλις κατάφερνε να απελευθερωθεί από το κουκούλι.

Μερικές φορές ο αγώνας είναι ακριβώς αυτό που έχει ανάγκη η ζωή μας.

Αν η ζωή επιτρέψει να περάσουμε την ζωή μας χωρίς δυσκολίες, αυτό θα έχει παραλυτική επίδραση πάνω μας. Δεν θα γινόμασταν τόσο δυνατοί όσο θα μπορούσαμε να γίνουμε. Ποτέ δεν θα γινόμασταν ικανοί να “πετάξουμε”.

Ζήτησα δύναμη…

Και η ζωή μου έδωσε δυσκολίες για να με κάνει δυνατό.

Ζήτησα σοφία…

Και η ζωή μου έδωσε προβλήματα για να λύσω.

Ζήτησα ευημερία…

Και η ζωή μου έδωσε μυαλό και υγεία για να δουλέψω.

Ζήτησα κουράγιο…

Και η ζωή μου έδωσε εμπόδια για να τα ξεπεράσω.

Ζήτησα αγάπη…

Και η ζωή μου έδωσε πονεμένους ανθρώπους για να τους βοηθήσω.

Ζήτησα χάρες…

και η ζωή μου έδωσε ευκαιρίες.

Δεν έλαβα τίποτε από ότι ζήτησα…

Όμως έλαβα όλα όσα χρειαζόμουν.