«Ένας φίλος μοναχός» – Παραμύθι της Άννας Βαμβάκη

Ένα παραμύθι για τον εκφοβισμό (bullying) που εστιάζει στην απομόνωση.

“Δώσ' μου το χέρι σου" στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα

Γεια σας παιδιά!

Σήμερα μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό!

Μπορούμε να δούμε το παραμύθι "Δώσ' μου το χέρι σου" της Γιολάντας Τσορώνη- Γεωργιάδη στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα καθώς δίπλα μας υπάρχουν παιδιά που επικοινωνούν μέσω της νοηματικής γλώσσας. Ας μπούμε για λίγο στη θέση τους κι ας δούμε τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την γλώσσα μας.

Σύνοψη του βιβλίου "Δώσ’ μου το χέρι σου"

Η αρκούδα με τα δυο αρκουδάκια της και η αλεπού με τα πέντε αλεπουδάκια της μαλώνουν. Η καθεμιά θέλει να πάρει δικό της το μέλι που βρήκαν για να το φάει με τα παιδάκια της.

«Να τρέξουμε» λέει η μία. «Όποια βγει πρώτη θα πάρει τη λιχουδιά!» συμφωνεί η άλλη.

Ξαφνικά όμως γίνεται κάτι που τα ανατρέπει όλα. Και τώρα;

Γιατί περνούν το τέρμα η μια μαμά πάνω στους ώμους της άλλης;

Ποια νίκησε; Το μέλι τελικά ποια θα φάει με τα παιδάκια της;

Για να εξασφαλίσουν τα παιδιά υγιή κοινωνική ζωή θεμελιωμένη σε αποτελεσματικές σχέσεις, πρέπει να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, την ικανότητα δηλαδή να μπαίνουν στη θέση των άλλων, να κατανοούν και να αισθάνονται πράγματα με τον ίδιο τρόπο που τα βιώνει ένα άλλο άτομο. Την ανάγκη αυτή αναλαμβάνουν να καλύψουν τα εικονογραφημένα βιβλία της σειράς αυτής, που προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη. Με την προτεινόμενη για γονείς και εκπαιδευτικούς προσέγγιση επιχειρούν να μυήσουν τα παιδιά στο να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια του άλλου, αφού μάθουν πρώτα να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα. Η σειρά «Βιβλία που προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη» αποτελείται από 30 βιβλία.

“Μια παρέα με… καρδιά!”

Τι γίνεται όταν οι ήρωες των παραμυθιών βγαίνουν 

έξω από τα βιβλία; 

Τι μπορεί να συμβεί όταν ένα παιδί αρχίσει 

να κρατάει σημειώσεις; 

Τι γίνεται όταν μια καρδιά χάσει το «άλλο της μισό»; 

Τι γίνεται όταν μια παρέα αποφασίσει να πάει 

με ποδήλατο στην Ευρώπη; 

Τι μπορεί να συμβεί όταν ένας ποντικός τρώει λέξεις, ένας καρχαρίας μασάει τα λόγια του και μια κότα μιλάει γαλλικά; 

Οι ήρωες αυτού του βιβλίου πιστεύουν ότι, παρόλο που ο καθένας τους είναι διαφορετικός, όλοι μαζί ενωμένοι με αγάπη είναι ικανοί να πετύχουν τα πάντα.

Συγγραφέας – Εικονογράφος: Λήδα Βαρβαρούση

Σύνταξη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Αντιπροσωπεία στην Ελλάδα

Εκδόσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης

Καλή σας ανάγνωση και μετά αν θέλετε μπορείτε να ζωγραφίσετε οτιδήποτε σας άρεσε από την ιστορία και να μου το στείλετε στο email: loveteachingr@gmail.com για να αναρτήσω τη ζωγραφιά σας εφόσον επιθυμείτε στο blog!

Κοινωνικές ιστορίες για την προστασία από τον κορωνοιο

Καλημέρα σε όλους κι ελπίζω να σας βρίσκω καλά! 

Καθώς τα άτομα που βρίσκονται στις ειδικές κατηγορίες πληθυσμού και συγκεκριμένα στο φάσμα του αυτισμού χρειάζονται τη δίκη τους εξατομικευμένη υποστήριξη και βοήθεια αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας ένα άρθρο που αφορά τη διαχείριση της πανδημίας του κορωνοϊού σε οικογένειες παιδιών με ΔΑΦ από την  Γιορμέζη Αργυρώ, εκπαιδευτικό του 1ου ΚΕΣΥ Αχαΐας. Πατήστε εδώ για να το διαβάσετε. 

Τέλος, μπορείτε να διαβάσετε τις παρακάτω κοινωνικές ιστορίες που βοηθούν τα άτομα με αυτισμό στην καλύτερη κατανόηση της παρούσης κατάστασης που βιώνουμε. Πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο για να την κατεβάσετε!

Κοινωνικές ιστορίες: Πώς προστατευόμαστε από τον κορωνοιο 

Λίγα λόγια για τις κοινωνικές ιστορίες:

Μία Κοινωνική Ιστορία είναι μία σύντομη ιστορία που έχει μία συγκεκριμένη μορφή και στοχεύει να περιγράψει με αντικειμενικό τρόπο μία κοινωνική κατάσταση, ένα άτομο, μία ικανότητα, ένα γεγονός ή μία έννοια.

Μία Κοινωνική Ιστορία περιγράφει μία κοινωνική κατάσταση όπως την αντιλαμβάνεται το παιδί με αυτισμό και όχι ένα φυσιολογικό άτομο. Επιπλέον μία Κοινωνική Ιστορία μπορεί να εφαρμοστεί σε διαφορετικά περιβάλλοντα και σε πολλές διαφορετικές κοινωνικές περιστάσεις.

Οι Κοινωνικές Ιστορίες στοχεύουν να βοηθήσουν το παιδί με αυτισμό στην επίλυση προβλημάτων που απορρέουν από την αδυναμία τους να ερμηνεύουν τις κοινωνικές συμπεριφορές των άλλων με βάση τις νοητικές τους καταστάσεις. Συγκεκριμένα οι Κοινωνικές Ιστορίες περιλαμβάνουν οπτικές οδηγίες με τη μορφή εικόνων ή σχεδίων που έχουν μία σταθερή μορφή και το παιδί με αυτισμό μπορεί να προσφύγει σε αυτές όποτε θέλει.

Τέλος, σας προτείνω τα παρακάτω βιβλία και τις εικονοκάρτες των επιστημονικών εκδόσεων upbility.gr .

Το e-book με τίτλο “Κοινωνικές καταστάσεις για εφήβους” έχει σχεδιαστεί για εφήβους στο αυτιστικό φάσμα, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλα παιδιά-εφήβους, με σκοπό την ανάπτυξη της κοινωνικής τους επικοινωνίας.  Παρέχει ποικίλες πληροφορίες για την κατανόηση των κοινωνικών καταστάσεων σε μορφή σύντομων ιστοριών. Διαθέτει εξήντα διαφορετικές ιστορίες για την επίλυση προβλημάτων, οι οποίες συνοδεύονται με κατευθυντήριες ερωτήσεις και συγκεκριμένα βήματα επίλυσης, μέσω συζήτησης και γραπτού λόγου.

POCKET CARDS | Στρατηγικές Αντιμετώπισης

Πολλά παιδιά δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να διαχειριστούν μια στρεσογόνα κατάσταση. Οι δυσκολίες αυτές σχετίζονται με το άγχος, το στρες ή τα μικροπροβλήματα της καθημερινότητας. Το ψηφιακό υλικό με τίτλο "Στρατηγικές Αντιμετώπισης" χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος αναφέρονται 19 στρατηγικές αντιμετώπισης, ενώ το δεύτερο μέρος αποτελείται από 100 κάρτες επιλογής διάφορων δραστηριοτήτων για την αντιμετώπιση στρεσογόνων καταστάσεων.

Κοινωνικές καταστάσεις | 

ΤΕΥΧΟΣ 3 - Εξωτερικές δραστηριότητες

ΗΛΙΚΙΕΣ: 5+ 

Η νέα σειρά δραστηριοτήτων με τη χρήση καρτών, "Κοινωνικές Καταστάσεις"είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να βοηθήσει τους μαθητές σας να συζητήσουν και να εκφράσουν τις ανησυχίες τους. Έχουν επιλεγεί μια σειρά πραγματικών καταστάσεων στο σχολείο, στο σπίτι, σε εξωτερικές δραστηριότητες και σε σχέση με τα συναισθήματά τους. Το παρόν eBook είναι το δεύτερο τεύχος της σειράς και περιλαμβάνει καταστάσεις που καλείται να αντιμετωπίσει σε εξωτερικές δραστηριότητες.

Mavroulis-diaforetikotita-zileia-Ο μαυρούλης και το μικρόβιο της ζήλειας!

Μικρά και μεγάλα μου παιδιά!

Σήμερα αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε με παρέα τους γονείς ή τα αδέρφιά σας ή και μόνοι σας τα δυο παρακάτω διδακτικά παραμυθάκια!

Πατήστε στις εικόνες για να τα διαβάσετε!

«Ένας διαφορετικός χρόνος» αλλά μένουμε Συνδε-Δεμένοι!

Χαίρετε αγαπημένα μου παιδιά!
Χριστός Ανέστη!

Σήμερα σας προτείνω να διαβάσετε και μια ωραία ιστοριούλα με πρωταγωνίστρια ένα κορίτσι που το λένε «Ελπίδα»!

Κάντε κλικ στην εικόνα για να το διαβάσετε!

Ένα παραμύθι της Μάρθας Κολοκοτρώνη για ένα διαφορετικό χρόνο, ένα χρόνο γεμάτο προκλήσεις, ένα χρόνο που θυμίζει πιο πολύ πρωταπριλιάτικο αστείο. Μέσα από τις δυσκολίες που μας επιφυλάσσει το 2020 η μικρή Ελπίδα ξεδιπλώνει τις προκλήσεις με το δικό της μοναδικό τρόπο και μας θυμίζει πως θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι παιδιά.

Αφού διαβάσετε την ωραία διαφορετική ιστορία και κατανοήσετε τα μηνύματα για την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και για τη ζωή γενικότερα, αν θέλετε μπορείτε να πείτε στους γονείς σας να διαβάσουν τις παρακάτω προτάσεις ψυχολογικής υποστήριξης οικογενειών, παιδιών και εφήβων που επιμελήθηκε το Εργαστήριο Σχολικής Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ.

Κάντε κλικ στην εικόνα για να μεταφερθείτε στο αρχείο!

Υπηρεσίες Κέντρου Πρόληψης Αχαϊας

Το Κέντρο Πρόληψης Εξαρτήσεων & Προαγωγής Ψυχοκοινωνικής Υγείας Αχαΐας «Καλλίπολις» με την εποπτεία του ΟΚΑΝΑ, αναπτύσσει κάθε χρόνο από το 1998 μέχρι και σήμερα μια σειρά από δράσεις ευαισθητοποίησης, εκπαίδευσης και ανάπτυξης δεξιοτήτων που απευθύνονται σε γονείς, εκπαιδευτικούς, μαθητές, έφηβους, νέους, εθελοντές κ.λπ. 

Στόχος των παρεμβάσεων είναι η πρόληψη των εξαρτητικών συμπεριφορών και η προαγωγή της υγείας. Στην παρούσα χρονική συγκυρία και δεδομένων των πρωτόγνωρων συνθηκών που καλείτε η κοινωνία να διαχειριστεί, για λόγους ασφαλείας έχουν ανασταλεί σεμινάρια, ομάδες, ομιλίες, υπενθυμίζουμε όμως ότι οι πολίτες της Αχαΐας μπορούν να απευθύνονται στο Κέντρο Πρόληψης για:

• Συμβουλευτική υποστήριξη μέσω τηλεφώνου, email ή βιντεοκλήσης για θέματα που σχετίζονται με τις σχέσεις στην οικογένεια αλλά και ειδικότερα θέματα που αφορούν την εξάρτηση από ουσίες ή συμπεριφορές των άλλων ενηλίκων μελών της οικογένειας ή των εφήβων
• Συμβουλευτική υποστήριξη μέσω τηλεφώνου, email ή βιντεοκλήσης σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας & δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και σε συνεργάτες
• Ενημέρωση για τις υπηρεσίες που παρέχουν άλλοι τοπικοί φορείς και παραπομπή των πολιτών σε αυτές ανάλογα των αιτημάτων.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε καθημερινά 8:30-15:00, στο τηλέφωνο 2610226948, στο email: kpachaia@pat.forthnet.gr, 
στην ιστοσελίδα www.kpachaia.gr 
και στη https://www.facebook.com/kpachaiaskallipolis/

ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ & ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ 

ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ Π.Ε. ΑΧΑΪΑΣ

 "Κ α λ λ ί π ο λ ι ς"

Ν. Ε. Ο. Πατρών - Αθηνών 35, Πάτρα

Τηλ/Fax 2610 226948 - 2610 623290

E-mail: kpachaia@pat.forthnet.gr

Web: www.kpachaia.gr

Δάσκαλοι συνοδοιπόροι...

Το πιο σημαντικό πράγμα που ένας δάσκαλος μπορεί να κάνει είναι να στηρίζει και να βοηθήσει ένα παιδί να βρει το δικό του δρόμο που το ίδιο ονειρεύεται.

Καληνύχτα σας και καλό Σαββατοκύριακο!

Ας δείξουμε αλληλεγγύη....

"Ας μάθουμε στα παιδιά μας ότι στο σχολείο δεν θα δουν όλους τους συμμαθητές τους με τσάντες και παπούτσια μάρκες. Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν να δώσουν στα παιδιά τους πρωινό πριν το σχολείο. Ο πατέρας ή η μητέρα μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους από τη μία στιγμή στην άλλη. Υπάρχουν κι άλλες πιο στενάχωρες καταστάσεις. Όλοι μπορεί να βρεθούμε σε αυτή την κατάσταση διότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Το χειρότερο όμως είναι να κοροϊδέψουμε, να ταπεινώσουμε και να κάνουμε τον άλλον θλιμμένο. Αν αντιληφθούμε ένα παιδί που για πολλές ημέρες δεν φέρνει μαζί του κολατσιό, φροντίζουμε να μοιραζόμαστε το δικό μας μαζί του και ενημερώνουμε τη δασκάλα μας ή τον διευθυντή του σχολείου με μυστικό τρόπο για να μην το φέρουμε σε δύσκολη θέση και ντραπεί."

Emotion Coaching:6 βήματα για τη διαχείριση των αναστατωμένων παιδιών

Όταν τα παιδιά μας αναστατώνονται, οι περισσότεροι από εμάς αναστατωνόμαστε επίσης. Αν το παιδί μας είναι θυμωμένο μαζί μας, αισθανόμαστε αμυντικοί, σαν τα συναισθήματα του παιδιού να είναι αδικαιολόγητα. Το παιδί σας δε δημιουργεί αυτά τα αισθήματα και χρειάζεται τη βοήθειά σας να τα ελέγξει.

Το Emotion Coaching ανατρέφει παιδιά που είναι πιο έξυπνα συναισθηματικά. Επίσης σας βοηθάει να παραμείνετε ήρεμοι όταν το παιδί σας είναι αναστατωμένο και δημιουργεί ένα πιο ήρεμο σπιτικό.

Ο μόνος τρόπος να επιλύσετε το θέμα αυτών των συναισθημάτων είναι να τα βιώσετε.

Αυτό είναι το πλάνο δράσης σας:

1. Ηρεμήστε πρώτα εσείς.

Πατήστε το κουμπί της παύσης: Σταματήστε, αφήστε αυτό που κάνετε (για την ώρα) και πάρτε μια βαθιά ανάσα πριν ασχοληθείτε με το παιδί σας.

Θυμίστε στον εαυτό σας ότι σκοπός είναι να καλμάρετε τη θύελλα για το παιδί σας, όχι να την κάνετε μεγαλύτερη. Μην παίρνετε τα συναισθήματα του παιδιού σας προσωπικά.

Δεν έχει να κάνει με εσάς, ακόμα και αν φωνάζει “Σε μισώ!” Έχει να κάνει με το ίδιο το παιδί: τα μπερδεμένα συναισθήματά του και τον ακόμη αναπτυσσόμενο εγκέφαλό του.

Ηρεμήστε πρώτα εσείς επαναλαμβάνοντας : “Δεν υπάρχει έκτακτη ανάγκη” ή “Είναι μια ευκαιρία να είμαι δίπλα στο παιδί μου όταν είναι αναστατωμένο.”

2. Συνδεθείτε και δημιουργήστε ασφάλεια.

Προσεγγίστε το παιδί σας προκειμένου να συνδεθείτε μαζί του συναισθηματικά και αν μπορείτε και σωματικά.

Δημιουργήστε ασφάλεια με το άγγιγμά σας, τη ζεστασιά σας, τον τόνο σας, τη συμπεριφορά σας. Περάστε στο παιδί σας το μήνυμα, είτε με λόγια είτε χωρίς: “Θα σε βοηθήσω…Είσαι ασφαλής…Μπορείς να τα βγάλεις πέρα.”

3. Δείξτε ενσυναίσθηση.

Ταιριάξτε τον τόνο σας με τον τόνο του παιδιού σας. Όταν τα παιδιά αισθάνονται ότι πραγματικά καταλαβαίνετε πόσο αναστατωμένα είναι, δε χρειάζονται να κλιμακώσουν την κατάσταση.

Καλωσορίστε τα συναισθήματα και αντικατοπτρίστε τα, αντανακλώντας τον τόνο του παιδιού σας. “Φαίνεσαι τόσο θυμωμένος/η!” ή “Φαίνεσαι λίγο ανήσυχος/η που θα κοιμηθείς στους φίλους σου.”

Αν το παιδί σας σας περιγράφει ένα πρόβλημα, επαναλάβετε τι ακούσατε:

“Σε ακούω πολύ καλά. Έχεις βαρεθεί ο αδερφός σου να πηγαίνει στο δωμάτιό σου και να παίρνει τις τσίχλες σου.»

-Αν το παιδί σας εκφράζει θυμό προς εσάς, αντισταθείτε στην ανάγκη να του πείτε να φερθεί σωστά. Αντ’ αυτού, αναγνωρίστε τα συναισθήματα και προσκαλέστε το να σας πει γιατί είναι αναστατωμένο. “Πρέπει να είσαι πολύ αναστατωμένη για να μου μιλάς έτσι. Πες μου τι συμβαίνει.”

Αν δεν ξέρετε πως αισθάνεται το παιδί σας ή θυμώνει όταν “ονοματίζετε” τα συναισθήματά του, “αναστατωμένο” είναι μια καλή λέξη που καλύπτει όλες τις περιπτώσεις: “Ακούω πόσο αναστατωμένος/η είσαι γι’ αυτό.”

Το να περιγράφετε το τι εκφράζει σωματικά το παιδί σας το βοηθάει να αισθανθεί ότι το βλέπετε και το ακούτε και μπορεί είτε να σας βοηθήσει να ονομάσετε συναισθήματα είτε να το αποφύγετε σκόπιμα: “Βλέπω ότι δαγκώνεις τα χείλη σου. Φαίνεσαι ανήσυχος/η.” Ή “Έχεις τυλίξει τα χέρια σου μπροστά στο στήθος σου και τα φρύδια σου είναι σε ένταση. Αναρωτιέμαι τι συμβαίνει;”

Αναγνωρίστε την οπτική του παιδιού σας. “Θα ήθελες να….” ή “Αυτό δεν είναι αυτό που ήθελες….”

Αν το παιδί σας κλαίει, οι λέξεις μπορεί να αποσπάσουν την προσοχή του. Χρησιμοποιήστε τις με φειδώ, για να δημιουργήσετε ασφάλεια και να καλωσορίσετε το συναίσθημα: “Όλοι έχουν ανάγκη να κλάψουν μερικές φορές. Είναι καλό να αισθάνεσαι τα δάκρυα αυτά και να τα αφήνεις να τρέξουν. Είμαι εδώ. Είσαι ασφαλής.»

4. Διπλοτσεκάρετε για να είστε σίγουροι ότι παιδί σας αισθάνεται ότι το καταλαβαίνετε από τα λεγόμενά σας.

Με αυτόν τον τρόπο, δε χρειάζεται να ανησυχείτε για το αν καταφέρατε να αντικατοπτρίσετε με ακρίβεια τα συναισθήματα του παιδιού σας.

“Είναι έτσι;”

“Αυτό είναι που μου λες;”

“Το καταλαβαίνω;”

Το παιδί σας μπορεί να συμφωνήσει—“Βέβαια είμαι θυμωμένος/η!”—και να πει περισσότερα.

Το παιδί σας μπορεί να σας διορθώσει: “Δεν είμαι απογοητευμένος/η! Είμαι θυμωμένος/η”. Σε αυτή την περίπτωση, προσπαθήστε πάλι. Αν είναι δυνατόν, χρησιμοποιείστε ακριβώς τα λόγια του παιδιού σας για να ξέρει ότι ακούτε: “Λυπάμαι. Βλέπω πόσο θυμωμένος είσαι. Πες μου περισσότερα για το λόγο.”

Ή το παιδί σας μπορεί να σας διορθώσει—“Δεν ΕΙΜΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ/Η!”—ακόμα και αν ήταν σαφές ότι είχατε δίκιο σε αυτό που αντιληφθήκατε. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι παιδί σας αισθάνεται ότι το κρίνετε ή το αναλύετε παρά ότι το καταλαβαίνετε. Αναγνωρίστε τη διόρθωση και ξεκινήστε πάλι, προσπαθώντας να συνδεθείτε περισσότερο καθώς περιγράφετε την οπτική του παιδιού σας: “Σε ακούω. Δεν είσαι θυμωμένος. Ας δούμε αν καταλαβαίνω. Ήθελες το X. Είναι έτσι;”

Μη μαλώσετε το παιδί γι αυτό που νιώθει. Το σημαντικό είναι να αισθανθεί ότι το καταλαβαίνετε. Η επίγνωση του τι νιώθει θα αλλάξει καθώς “περνάει” μέσα από το συναίσθημα.

5. Εμβαθύνετε τη συζήτηση.

Μπορείτε να το κάνετε αυτό προσφέροντας υποστήριξη, επικυρώνοντας το συναίσθημα του παιδιού σας ή απλά καλώντας το παιδί σας να σας πει περισσότερα. Η επικύρωση δε σημαίνει απαραίτητα ότι συμφωνείτε, παρά μόνο ότι καταλαβαίνετε γιατί το παιδί σας θα αισθανόταν έτσι. Αφήστε τον εαυτό σας να αισθανθεί κάποια από αυτά που αισθάνεται το παιδί σας, ενώ εξακολουθείτε να είστε επικεντρωμένοι.

Εάν αισθάνεστε πραγματικά το συναίσθημα μαζί με το παιδί σας, τότε μπορείτε να δακρύσετε με πόσο στενάχωρο πρέπει να είναι γι’ αυτό.

– “Άουτς, αυτό πρέπει να πόνεσε! Θες να μου δείξεις τι έγινε;”

-«Σοφία, είναι λογικό να είσαι αναστατωμένη.”

– “Πρέπει να ήταν πραγματικά ντροπιαστικό, να πει κάτι τέτοιο η δασκάλα σου.”

-“Λες ότι αγαπάω την αδερφή σου περισσότερο…., αυτό πρέπει να είναι απαίσιο, να το αισθάνεται κανείς…”

– “Δεν είχα καταλάβει πόσο σημαντικό ήταν για εσένα. Πες μου περισσότερα γι’ αυτό.” -“Ακούω πόσο θυμωμένος είσαι γι’ αυτό το λόγο. Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω;”

-“Σε ευχαριστώ που μου το είπες αυτό. Λυπάμαι που αυτό που έκανα σε αναστάτωσε τόσο. Σε παρακαλώ πες μου περισσότερα γι’ αυτό.” Όταν το παιδί σας είναι θυμωμένο μαζί σας, δείξτε του ότι το ακούτε. Μπορεί να ανακαλύψετε κάτι που θα μεταμορφώσει τη σχέση σας προς το καλύτερο. Ή μπορεί να ανακαλύψετε ότι ο θυμός του δεν έχει να κάνει με εσάς.

-Περιγράψτε το περιστατικό χωρίς να κρίνετε, έτσι ώστε το παιδί σας να αισθάνεται ότι το καταλαβαίνετε.“Η Λένα ήθελε να παίξει με την κούκλα σου και ανησυχούσες. Είπες “Όχι!” και χτύπησες τη Λένα και κλαίγατε και οι δύο. Σωστά;”

Το να εξιστορείτε το περιστατικό βοηθάει το παιδί να ηρεμήσει, να αναλογιστεί και να ενσωματώσει τα συναισθήματα, καθώς η συναισθηματική εμπειρία του δεξιού μετωπιαίο λοβού εκφράζεται με λεκτικό τρόπο, ενώ η πιο λογική κατανόηση από τον αριστερό μετωπιαίο λοβό.

6. Το πρόβλημα λύθηκε.

Τις περισσότερες φορές, όταν τα παιδιά (και οι ενήλικες) αισθάνονται ότι τα συναισθήματά τους είναι κατανοητά και αποδεκτά, τα συναισθήματα χάνουν τη φόρτισή τους και αρχίζουν να ξεθυμαίνουν. Αυτό δημιουργεί ένα άνοιγμα για επίλυση του προβλήματος.

Αν το παιδί σας συνεχίζει να είναι αναστατωμένο και αρνητικό και δεν είναι έτοιμο για επίλυση του θέματος, αυτό είναι σημάδι ότι δε δούλεψε τα συναισθήματά του και επομένως πρέπει να πάτε πίσω στα προηγούμενα βήματα.

Όταν το παιδί σας είναι έτοιμο για την επίλυση του προβλήματος, αντισταθείτε στην ανάγκη να λύσετε το πρόβλημα αντί γι’αυτό, εκτός εάν σας το ζητήσει. Αυτό δίνει στο παιδί σας το μήνυμα ότι δεν έχετε εμπιστοσύνη στην ικανότητά του να το χειριστεί. Αν αισθάνεται ότι έχει κολλήσει, βοηθήστε το να σκεφτεί και να ανακαλύψει επιλογές: “Χμμμμ…..Οπότε πιστεύεις ότι ίσως κάνεις το X. Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν τότε;”

Χρονοβόρο; Ναι.

Αλλά θα δείτε ότι καθώς νιώθετε πιο άνετα, θα κάνετε τα βήματα πιο γρήγορα. Ακόμα καλύτερα, θα δείτε ότι το παιδί σας θα μπορεί καλύτερα να εκφράσει τα συναισθήματά του με έναν πιο εποικοδομητικό τρόπο. 

πηγή: “ Your 6 Step Process for Emotion-Coaching when Your Child is Upset “, της Dr. Laura Markham

Ίαν: Ένα βίντεο που διδάσκει την ενσυναίσθηση

Η ιστορία του μικρού Ίαν που θα παρακολουθήσουμε στη συνέχεια είναι εμπνευσμένη από μια αληθινή ιστορία.

Ο Ίαν, είναι ένα αγοράκι σε αναπηρικό αμαξίδιο που δεν μπορεί να κουνήσει ούτε τα πόδια του αλλά ούτε και να χρησιμοποιήσει καλά τα χέρια του καθώς γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση. Κάθε απόγευμα περνά έξω από την παιδική χαρά μαζί με τη μαμά του και κοιτάει με θλίψη τα άλλα παιδάκια. Θέλει να παίξει αλλά δεν μπορεί… Δεν μπορεί να σηκωθεί από το αμαξίδιο, δεν μπορεί ούτε να μπει στην παιδική χαρά, γιατί υπάρχει εκεί ένα συρματόπλεγμα που τον εμποδίζει…

Ο Ίαν στήνει με τη φαντασία του πως θα ήταν αν μπορούσε κι αυτός να παίζει μαζί τους και να μπει στην όμορφη παρέα τους. Κάθε φορά όμως, σκέφτεται ότι δεν θα τον δεχτούν και θα τον κοροϊδεύουν…

Θα καταφέρει να γίνει αποδεκτός τελικά από τα άλλα παιδάκια; Θα καταφέρει να «σπάσει» το συρματόπλεγμα και να παίξει μαζί τους;

Δείτε το συγκλονιστικό animation που περιγράφει την προσπάθεια και την λαχτάρα ενός μικρού παιδιού με κινητικά προβλήματα να αποκτήσει φίλους...

Ως ενσυναίσθηση περιγράφεται η ικανότητά μας να μοιραζόμαστε και να νιώθουμε έντονα τα συναισθήματα του άλλου, σημαντική ικανότητα που χαρακτηρίζει τη συναισθηματική νοημοσύνη κάποιου ατόμου.

Πώς μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας 

την ενσυναίσθηση;

Εκτός από το να γίνουμε παράδειγμα με τη συμπεριφορά μας, μπορούμε μέσω βιβλίων, παραμυθιών και ταινιών να τους δώσουμε να καταλάβουν τα σημαίνει «νοιάζομαι και σέβομαι τα συναισθήματα του άλλου».

Μπορείτε να διαβάσετε και τις 

παρακάτω σχετικές αναρτήσεις:

Πώς θα μεγαλώσουμε επιτυχημένα παιδιά;

Χρήσιμες συμβουλές από τον παιδοψυχολόγο Haim G. Ginott

Ρόμπερτ Κόουλς: Η πνευματική ζωή των παιδιών

Παιδιά κι εκκλησία

Να βλέπουμε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσουμε την αγάπη του Θεού στα παιδιά.

Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων. Εδώ πέφτουν έξω μερικοί και λένε : «Εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς, μελετούν την Αγία Γραφή ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά». Ορίστε, όμως, που βλέπουμε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως.

Δεν είναι αρκετό να είναι οι γονείς ευσεβείς. Πρέπει να μην καταπιέζουν τα παιδιά, για να τα κάνουν καλά με τη βία. Είναι δυνατόν να διώξουμε τα παιδιά από τον Χριστό, όταν ακολουθούμε τα της θρησκείας, με εγωισμό. Τα παιδιά δεν θέλουν καταπίεση. Μην τα εξαναγκάζετε να σας ακολουθήσουν στην εκκλησία. Μπορείτε να πείτε:« Όποιος θέλει, μπορεί να έλθει τώρα μαζί μου ή αργότερα». Αφήστε να μιλήσει στις ψυχές τους ο Θεός.

Η αιτία που μερικών ευσεβών γονέων τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν, γίνονται ατίθασα κι αφήνουν και την Εκκλησία κι όλα και τρέχουν αλλού να ικανοποιηθούν είναι αυτή η καταπίεση που τους ακούν οι «καλοί» γονείς. Οι τάχα «ευσεβείς» γονείς, που είχαν τη φροντίδα να κάνουν τα παιδιά τους «καλούς χριστιανούς», μ΄αυτή την αγάπη τους, την ανθρώπινη, τα καταπίεσαν κι έγινε το αντίθετο. Πιέζονται, δηλαδή, όταν είναι μικρά τα παιδιά κι όταν γίνουν δεκαέξι χρονών, δεκαεφτά, δεκαοχτώ, φθάνουν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Αρχίζουν από αντίδραση να πηγαίνουν με παλιοπαρέες και να λένε παλιόλογα.

Ενώ, όταν αναπτύσσονται μέσα στην ελευθερία, βλέποντας συγχρόνως το καλό παράδειγμα των μεγάλων, χαιρόμαστε να τα βλέπουμε. Αυτό είναι το μυστικό, να είσαι καλός, να είσαι άγιος, για να εμπνέεις, να ακτινοβολείς. Η ζωή των παιδιών φαίνεται να επηρεάζεται από την ακτινοβολία των γονέων.

Επιμένουν οι γονείς: «Άντε να εξομολογηθείς, άντε να μεταλάβεις, άντε να κάνεις εκείνο…». Τίποτα δεν γίνεται…Ενώ βλέπει εσένανε; Αυτό που ζεις, αυτό και ακτινοβολείς. Ακτινοβολεί ο Χριστός μέσα σου; Αυτό πηγαίνει στο παιδί σου. Εκεί βρίσκεται το μυστικό. Κι αν γίνει αυτό, όταν το παιδί είναι μικρό, δεν θα χρειαστεί να κοπιάσει πολύ, όταν μεγαλώσει.

Όταν οι γονείς είναι άγιοι και το μεταδώσουν αυτό στο παιδί και του δώσουν αγωγή εν Κυρίω, τότε το παιδί ό,τι επιδράσεις κακές κι αν έχει από το περιβάλλον του, δεν επηρεάζεται, διότι έξω από την πόρτα του είναι η Σοφία, ο Χριστός. Δεν θα κοπιάσει, για να την αποκτήσει. Φαίνεται πολύ δύσκολο να γίνεις καλός αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ εύκολο, όταν από μικρός ξεκινήσεις με καλά βιώματα.

Μεγαλώνοντας δεν χρειάζεται κόπος, το έχεις μέσα σου το καλό, το ζεις. Δεν κοπιάζεις, το έχεις ζήσει, είναι περιουσία σου, που τη διατηρείς, αν προσέξεις σε όλη σου τη ζωή.

Πολύ σοφά μας τα αναφέρει ο Άγιος Πορφύριος... 

Ας προσπαθήσουμε να ακτινοβολούμε τόσο στα παιδιά μας όσο και στην κοινωνία δίνοντας τον καλύτερο μας εαυτό.. 

Πηγή: Βιβλίο Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλύβιτου – 

Βίος Και Λόγοι, εκδ. Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής Χανίων

Τι μαθαίνουμε από το σπίτι μας;;;

Eκφοβισμός και βία στο σχολείο (school bullying)

Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.

Μπορείτε να ενημερωθείτε διαβάζοντας κι άλλες ενδιαφέρουσες αναρτήσεις για την ενδοσχολική βία πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο «ενδοσχολική βία και εκφοβισμός» (school bullying) 

Η σημασία του ποιοτικού χρόνου

Αφιερώστε χρόνο στα σημαντικά & στα ουσιαστικά 

την κάθε μέρα της ζωής σας...

Καλό Σαββατοκύριακο!!!