Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020

Ο αλγόριθμος του πολλαπλασιασμού


Σήμερα θα παίξουμε για να κάνουμε επανάληψη τους κάθετους πολλαπλασιασμούς με διψήφιους και μονοψήφιους αριθμούς. Αρχικά, ας δούμε ένα εκπαιδευτικό βίντεο που μας δείχνει την πράξη του κάθετου πολλαπλασιασμού διψήφιου με μονοψήφιο αριθμό. 




Εφαρμογή 1:Πολλαπλασιασμοί διψήφιος με διψήφιο




Εφαρμογή 2: Πολλαπλασιασμός διψήφιος με μονοψήφιο 


Εφαρμογή 3: Πολλαπλασιασμός διψήφιου με διψήφιο 





Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020

Δάσκαλοι συνοδοιπόροι...

Το πιο σημαντικό πράγμα που ένας δάσκαλος μπορεί να κάνει είναι να στηρίζει και να βοηθήσει ένα παιδί να βρει το δικό του δρόμο που το ίδιο ονειρεύεται.


Καληνύχτα σας και καλό Σαββατοκύριακο!

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2020

Παιχνίδια για τον πολλαπλασιασμό!


Αγαπημένοι μου μαθητές σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία για  να εμπεδώσουμε τις γνώσεις μας στον πολλαπλασιασμό παίζοντας!

Τι καθόμαστε;
Πάμε αμέσως να παίξουμε!

Οι τρελές μπανάνες 
 Παίξτε με τις προπαίδειες του 11 και του 12 αλλά μπορείτε να διαλέξετε και οποία άλλη θέλετε. 

Πολλαπλασιάζω με πολλαπλάσια του 10

Στη συνέχεια θα σας αναρτήσω παιχνίδια με τον αλγόριθμο του πολλαπλασιασμού!
Θα είναι λίγο πιο απαιτητικά από τα σημερινά!

Καλή διασκέδαση και θα τα πούμε αύριο πάλι!

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2020

Ο κουρέας και ο Θεός

Μια φορά πήγε ένας άντρας στο κουρείο για το καθιερωμένο κούρεμα και ξύρισμα.
Καθώς ο κουρέας άρχισε να δουλεύει, άρχισαν να συζητάνε. Μίλησαν για τόσα πολλά πράγματα και πάρα πολλά θέματα όταν τελικά άγγιξαν το θέμα της θρησκείας και του Θεού.
Ο κουρέας αμέσως αναφώνησε: «Δεν πιστεύω ότι ο Θεός υπάρχει».

«Γιατί το λες αυτό;» ρώτησε ο πελάτης. Και ο κουρέας είπε: «Λοιπόν, απλά βγες έξω στο δρόμο για να καταλάβεις γιατί ο Θεός δεν υπάρχει. Πες μου γιατί αν ο Θεός υπάρχει, υπάρχουν τόσοι διεστραμμένοι;
Γιατί τόσα εγκαταλελειμμένα παιδιά; Αν ο Θεός υπήρχε, δε θα υπήρχε ούτε δυστυχία ούτε πόνος.
Δε μπορώ να φανταστώ ένα Θεό που αγαπάει και συμπονά να επιτρέπει όλα αυτά που γίνονται».

Ο πελάτης το σκέφτηκε για μια στιγμή, αλλά δεν απάντησε γιατί δεν ήθελε να χαλάσει τη συζήτηση.
Ο κουρέας τελικά τελείωσε τη δουλειά του και ο πελάτης έφυγε.

Όμως μόλις έφυγε από το κουρείο, είδε ένα άντρα στο δρόμο με μακριά κατσαρά βρώμικα μαλλιά και γένια.Φαινόταν πολύ βρώμικος και απεριποίητος.
Εκείνη τη στιγμή ο πελάτης γύρισε πίσω και ξαναμπήκε στο κουρείο.

Τότε είπε στον κουρέα:

«Ξέρεις τι; Οι κουρείς δεν υπάρχουν!»
«Πως μπορείς να το λες αυτό;» ρώτησε ο έκπληκτος κουρέας.
«Είμαι εδώ και είμαι κουρέας! Μόλις σε κούρεψα, τι είναι αυτά που λες;»
«Όχι!» απάντησε ο πελάτης και εξήγησε: «Οι κουρείς δεν υπάρχουν γιατί αν υπήρχαν, δε θα υπήρχαν αχτένιστοι άνθρωποι και με μακριά βρώμικα μαλλιά, όπως ο τύπος απ' έξω».
«Μα. οι κουρείς όντως υπάρχουν! Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν έρχονται σε μένα».

«Ακριβώς!» απάντησε ο πελάτης. «Αυτό είναι το θέμα! Ο Θεός, επίσης υπάρχει! Και αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν σε αυτόν και δεν αναζητούν σε αυτόν βοήθεια.
Γι' αυτό υπάρχει τόσος πόνος και δυστυχία στον κόσμο».



Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020

Χαρούμενα και ήρεμα παιδιά!


Τα παιδιά είναι απαραίτητο να μεγαλώνουν μέσα σε ένα στοργικό και ανεκτικό οικογενειακό περιβάλλον, όπου θα επικρατεί το κλίμα αμοιβαίου σεβασμού και αυτοπροσδιορισμού
Οι γονείς είναι απαραίτητο να θέτουν στα παιδιά σαφή όρια τα οποία δεν πρέπει να παραβιάζονται και να μην δείχνουν ελαστικότητα στην εφαρμογή των κανόνων που έχει θεσπίσει η οικογένεια. Σημαντικό επίσης είναι να περιορίζονται τα ερεθίσματα που πυροδοτούν την επιθετικότητα και να προβάλλονται πρότυπα μη επιθετικής συμπεριφοράς. 
Καλό θα ήταν η μη επιθετική συμπεριφορά να ανταμείβεται ενώ στην αντίθετη περίπτωση η επιθετική συμπεριφορά να τιμωρείται άμεσα μέσω εναλλακτικών τρόπων. Αυτό που έχει σημασία είναι η κάθε οικογένεια να προσπαθεί στη δημιουργία ομαλής συναισθηματικής σχέσης των παιδιών.
Προβλήματα δημιουργούνται από τη διάσπαση της λειτουργίας της οικογένειας, από την έλλειψη αλληλοσεβασμού των γονέων, από τις χαμηλές προσδοκίες των γονέων για το μέλλον των παιδιών τους, από την ανεργία, από την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται, από την χαμηλή κοινωνική τους θέση, από το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, από την έλλειψη παροχής ασφάλειας, από την έκθεση σε ενδοοικογενειακή βία, από την έλλειψη ηθικών αναστολών και από τη συναισθηματική παραμέληση.
Αγαπητοί μου αναγνώστες σίγουρα υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι που δημιουργούν προβλήματα στη χαρά και την ηρεμία ενός παιδιού...

                                      Τέλος να θυμάστε ότι:
και οι καλοί και οι κακοί γονείς κάνουν λάθη, η διαφορά των πρώτων με τους δεύτερους όμως είναι ότι οι πρώτοι τα αναγνωρίζουν και κάνουν κάτι για να τα διορθώσουν...
                        

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Αγάπα τη ζωή!Δεύτερη ζωή δεν έχει....


Αναρωτιέμαι μερικές φορές:
Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως 
η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;
Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;


Μούτρα… Ν’ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα.
 Τη μέρα, την κάθε σου μέρα.
…Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις.
Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό,
να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές…
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. 
Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.
Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Σ’ εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται.
 Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου,
την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.
Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. 
Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. 
Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.
Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. 
Κάθε μέρα αποτυγχάνω.
Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. 
Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, 
γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ.
 Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε
 μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά

πάντα, πάντα θα ‘ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.
(“Παράπονο” Οδυσσέας Ελύτης)

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

15 Φεβρουαρίου: Η αγάπη είναι το φάρμακο

Η 15η Φεβρουαρίου είναι μια ιδιαίτερη ημέρα όπου ολόκληρος ο πλανήτης υποκλίνεται στους σύγχρονους ήρωες, τα παιδιά τα οποία μάχονται μέρα και νύχτα με τον παιδικό καρκίνο.
Κάθε χρόνο, πάνω από 150.000 παιδιά σε όλον τον κόσμο διαγιγνώσκονται με καρκίνο, ενώ σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα υπολογίζονται στα 280-300. Αυτό καθιστά τον καρκίνο στην πρώτη αιτία θανάτου παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες και τη δεύτερη στις αναπτυγμένες.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Καρκίνου, επέλεξα να μοιραστώ μαζί σας ένα τρυφερό και ιδιαιτέρως συγκινητικό βίντεο κινουμένων σχεδίων υπό τον τίτλο “Η αγάπη ποτέ δεν μας απογοητεύει” που δημιουργήθηκε για λογαριασμό του Νοσοκομείου Cancer De Barretos στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ενός διεθνούς φήμης κέντρου θεραπείας για τον καρκίνο των παιδιών.
Το συγκεκριμένο νοσοκομείο μετονομάστηκε σε Νοσοκομείο της Αγάπης θέλοντας να αναδείξει τη θεραπευτική σημασία της αγάπης και της στοργής. Η καταπολέμηση του καρκίνου είναι πιο εύκολη όταν το άτομο περιβάλλεται από την αγάπη. Βλέποντας ο ασθενής πως υπάρχουν γύρω του πρόσωπα που τον αγαπούν και τον νοιάζονται, παίρνει δύναμη, ελπίδα.
Το animation διάρκειας μόλις 3 λεπτών αφηγείται την ιστορία της Νίνα, ενός μικρού αλλά γενναίου κοριτσιού, που κατορθώνει τελικά να νικήσει τον καρκίνο με τη φροντίδα και την ενθάρρυνση των ανθρώπων που την αγαπούν, με την υποστήριξη της οικογένειας της, των φίλων της, καθώς και ολόκληρης της νοσοκομειακής ομάδας!
Η μικρή ταινία δεν έχει λόγια, ωστόσο καθ’ όλη τη διάρκεια του ακούγεται το τραγούδι «Heart Full Of Love» το οποίο γράφτηκε αποκλειστικά για τους σκοπούς της ταινίας, και ερμηνεύει η Rebecca Peters. Αξίζει να σταθούμε στο μήνυμα που επισημαίνεται στο τέλος του animation και είναι το «Η αγάπη είναι μεγαλύτερη από το φόβο».

Πριν σας αφήσω για να παρακολουθήσετε το βίντεο θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους μικρούς ήρωες που δίνουν τον αγώνα τους για τη ζωή αλλά και στους γονείς τους να έχουν πίστη, ελπίδα και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού...



Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2020

Επάγγελμα: Δάσκαλος

Μόλις αναφέρεις σε κάποιον ότι είσαι εκπαιδευτικός, 8 στις 10 φορές το πρώτο σχόλιο θα αφορά τι τυχερός που είσαι που έχεις τόσες διακοπές κατά τη διάρκεια του χρόνου και πόσο «ωραία» περνάς μέσα στη τάξη, αφού όλη τη μέρα είσαι μες τις χαρές και τραγούδια. Η πραγματικότητα όμως διαφέρει αρκετά.

Το 2012, με πρωτοβουλία της Unesco, δημοσιεύτηκε μια έκθεση για τα ωράρια εργασίας των επαγγελμάτων. Στον κλάδο των εκπαιδευτικών συγκεκριμένα ανέφερε ότι 21 ώρες διδασκαλίας ισούται με 84 ώρες γραφείου. Πέρα από τις ώρες διδασκαλίας ο εκπαιδευτικός κάθε βαθμίδας πρέπει να ξοδέψει έξτρα χρόνο για προετοιμασία και αξιολόγηση των μαθητών του και να κάνει γραφειοκρατικές εργασίες που συχνά είναι χρονοβόρες και πολύπλοκες. Αν τα βάλεις κάτω και τα καταγράψεις, θα δεις ότι εφτά 24ωρα την εβδομάδα μπορεί να μη φτάσουν, για να καλύψεις τη δουλειά που πρέπει να κάνεις μέσα στις 5 εργάσιμες μέρες. Ίσως γι’ αυτό οι εκπαιδευτικοί να είναι οι πρώτοι στη λίστα με τις ασθένειες που παράγοντας κινδύνου είναι το άγχος, όπως καρδιακές παθήσεις και burn-out.
Και πάλι όμως η ταμπέλα «3 μήνες διακοπές το καλοκαίρι» παραμένει, ακόμα και αν εξηγήσουμε τα αυτονόητα. Ποια είναι αυτά; Μα φυσικά ο λόγος που κλείνουν τα σχολεία το καλοκαίρι στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες: επίσημα τα σχολεία στη χώρα μας κλείνουν στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνο -και μένει δηλαδή 2 μήνες και 1 εβδομάδα για διακοπές- κάτι που έχει οριστεί λόγω των κλιματικών συνθηκών. Κάθε χώρα, ανάλογα με το κλίμα της, έχει ορίσει τις σχολικές διακοπές και αν το καλοσκεφτούμε, δε θα ήθελε κανείς να έχει το παιδί σε μια τάξη μέσα Ιουλίου με τις θερμοκρασίες στο κόκκινο. Και επειδή γίνεται και λόγος για τις αργίες και τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και αυτές καθορίζονται σύμφωνα με τις πολιτιστικές και πολιτισμικές παραδόσεις κάθε λαού. Για παράδειγμα, σε ορισμένα κρατίδια της Γερμανίας οι καλοκαιρινές διακοπές διαρκούν 6 εβδομάδες, αλλά υπάρχουν και 2 εβδομάδες αργίας για φθινοπωρινές διακοπές ή για τον εορτασμό του καρναβαλιού.

Πέρα όμως από αυτό, ο εκπαιδευτικός χρειάζεται τις παύσεις του, για να ηρεμήσει από την ένταση και τις απαιτήσεις του λειτουργήματος που ασκεί και για να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του. Εκτός από το ωράριο που συχνά δεν είναι αρκετό και αφιερώνει χρόνο από την προσωπική και οικογενειακή ζωή του, η έντονη κοινωνική ευθύνη που κουβαλάν οι εκπαιδευτικοί για να μεταδώσουν τη γνώση στα παιδιά και να τους παρέχουν τα εργαλεία, ώστε να αξιοποιήσουν τα μυαλά και τις ιδέες τους, αποτελεί μια πηγή ατελείωτου άγχους που σε συνδυασμό με την άσκοπη και συχνά άδικη κριτική από πλευράς γονέων και άλλων φορέων είναι εξουθενωτική.
Η προσπάθεια του να διδάξει κανείς σε μια τάξη με 20 διαφορετικά παιδιά που έχουν 20 διαφορετικές προσωπικότητες και παράλληλα να ικανοποιήσει κάθε γονέα -για κάθε παιδί επί δυο, δηλαδή, άλλα 40 άτομα- και να διεκπεραιώσει ένα σωρό γραφειοκρατικά ζητήματα -εκεί το μέτρημα χάνεται- είναι σίγουρα ένας συνδυασμός που συχνά εξαντλεί τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και έρχεται η καταπόνηση του οργανισμού και η εξάντληση. Όσο η βαθμίδα εκπαίδευσης κατεβαίνει και έχεις να κάνεις με μικρά παιδιά που βγαίνουν πρώτη φορά από τη φωλιά της οικογένειας, τόσο πιο δύσκολη είναι η θέση του εκπαιδευτικού.

Οι στρεσογόνες διαδικασίες που περνάνε οι εκπαιδευτικοί εξαντλούν τα αποθέματα κουράγιου και όρεξης για δουλειά και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λάθη στη διδασκαλία τους. Αυτό κατ’ επέκταση έχει αρνητική επίπτωση στα παιδιά. Ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί είναι ένα σφουγγάρι που ρουφάει κάθε γνώση που παίρνει και μεγαλώνοντας διαμορφώνει την κριτική του σκέψη και μαθαίνει έτσι να χειρίζεται και να αξιοποιεί αυτά που διδάσκεται. Όταν όμως οι βάσεις δεν μπούνε σωστά και το έργο του εκπαιδευτικού κωλύεται από τις παραπάνω διαδικασίες, τα παιδιά είναι τα πρώτα θύματα και μετά ο εκπαιδευτικός σαν άνθρωπος. Γι’ αυτό εμπιστεύσου τον εκπαιδευτικό του παιδιού σου και μην τον κρίνεις διαρκώς.
Επομένως δίπλα στη λίστα με την καταμέτρηση των διακοπών που έχουν οι εκπαιδευτικοί, ας προσπαθήσουμε να γράψουμε και όλα αυτά που έχει να διεκπεραιώσει ένας εκπαιδευτικός, μέσα και έξω από τη σχολική τάξη, και τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι να είσαι εκπαιδευτικός και πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για διακοπές και ανασυγκρότηση δυνάμεων.

Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γουγούλα

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2020

Το Βάρος στους ώμους της μάνας


Το άγαλμα αυτό έχει τίτλο "Το Βάρος στους Ώμους της Μάνας" και βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο της Ισπανίας... Καλημέρα!

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020

Γκρινιάρικα παιδιά...τι κάνουμε;;;

Γιατί γκρινιάζει ένα παιδί; 
Ωραίο κι ενδιαφέρον το ερώτημα με πολλές απαντήσεις και αρκετή υπομονή από τους μεγαλύτερους...

Υπάρχουν πολλοί λόγοι, που ένα παιδί μπορεί να γκρινιάζει. Είτε γιατί θέλει επίμονα να περάσει το δικό του. Είτε γιατί οι γονείς αρνούνται να κάνουν αυτό που θέλει, χωρίς να του δίνουν πειστικούς λόγους. Είτε γιατί θέλει να τραβήξει την προσοχή των μεγαλύτερων, και κυρίως των γονιών του.

Όπως είχε αναφέρει στο παρελθόν, η Αμερικανίδα παιδίατρος, Laurel Schultz, η γκρίνια του παιδιού είναι μία επίκτητη συμπεριφορά, για την οποία φέρουν μερίδιο ευθύνης και οι γονείς. Η αλήθεια είναι, ότι η γκρίνια του παιδιού είναι μία συμπεριφορά απογοητευτική για τους γονείς. Μάλιστα, όταν αυτή εκδηλώνεται σε δημόσιο χώρο, το πρώτο που σκέφτονται οι περισσότεροι γονείς, είναι να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις. Ωστόσο, αυτό δε λύνει το πρόβλημα, αντίθετα, το εντείνει


Παρακάτω, ακολουθούν 6 τρόποι, που μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας, να σταματήσει να γκρινιάζει.

Η γκρίνια προέρχεται από το παιδί αλλά προκαλείται από τις πράξεις ή καλύτερα τις απραξίες του γονέαΤο παιδί νιώθει ότι δεν ακούγεται κι έτσι αποφασίζει να γκρινιάξει. Πάντα θεωρούμε μικρούς και ανούσιους τους λόγους που γκρινιάζει αλλά βαθύτερα υπάρχουν τα πραγματικά αίτια

Ποτέ το ικανοποιημένο παιδί δεν θα γκρινιάξει. Αναζητούμε λοιπόν τι προσπαθεί να μας πει το παιδί με την γκρίνια του. Το παιδί που νιώθει αδικημένο και συναισθηματικά μόνο του θα γκρινιάξει για να τραβήξει την προσοχή. Εάν το μόνο που κάνουμε είναι να διαθέτουμε άπλετα υλικά αγαθά, παιχνίδια και ρούχα στο παιδί μας αλλά στερούμε την αγκαλιά, την συνεχή βλεμματική επαφή και το παιχνίδι μαζί του τότε το παιδί συναισθηματικά αναπτύσσει κενά και νιώθει ανικανοποίητο.

Μην ωθείτε το παιδί στα άκρα
Η Schultz συμβουλεύει τους γονείς να μην αφήνουν το παιδί να φτάσει στα όρια του. Θα πρέπει να δίνετε σημασία σε αυτά που απαιτεί. Αν για παράδειγμα, είστε απασχολημένες όταν σας ζητάει κάτι, εξηγείστε του ήρεμα ότι θα μιλήσετε σε λίγο. Αν το παιδί δείχνει ανυπόμονο, αφήστε για λίγο στην άκρη αυτό που κάνετε και ήρεμα εξηγείστε του ότι δε μπορείτε τώρα και θα πρέπει να περιμένει.

Δώστε εναλλακτική πρόταση, πέρα από ένα κατηγορηματικό «όχι».
Όταν το παιδί σάς ζητάει κάτι, που ενδεχομένως και το ίδιο ξέρει ότι δεν γίνεται, μην απορρίπτετε την επιθυμία του με ένα κατηγορηματικό όχι. Δώστε του εναλλακτικές λύσεις, αν υπάρχουν. Αν δεν υπάρχουν, εξηγείστε του το λόγο. Αν για παράδειγμα, είστε στο σούπερ μάρκετ και σας ζητάει ένα γλύκισμα, πείτε του ότι «δεν τρώμε γλυκά, γιατί χαλάνε τα δόντια». Κι επειδή το πιθανότερο είναι να μην υποχωρήσει, δώστε του μια εναλλακτική λύση, προτείνοντάς του να αγοράσετε κάτι άλλο, πιο υγιεινό. Συνήθως, τα παιδιά όταν βρίσκονται σε τέτοιους χώρους, ζητάνε κάτι, απλά για να το ζητήσουν. Και μπορούμε να τα ξεγελάσουμε, με κάτι άλλο. Ένα ξερό «όχι», είναι μία απάντηση, που δεν έχει και μεγάλη τύχη, όταν τη δίνουμε στα παιδιά.


Διατηρείστε την ψυχραιμία σας
Το παν είναι να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας. Όσο δύσκολο και αν φαντάζει, κάποιες φορές. Πάρτε βαθιές ανάσες. Πρέπει να δείξετε στο παιδί ότι η γκρίνια του δεν θα επιφέρει το αποτέλεσμα, που εκείνο επιθυμεί. Είτε, δηλαδή, να περάσει το δικό του, είτε να σας αποσπάσει την προσοχή. Εξηγείστε του όσο πιο ήρεμα μπορείτε, ότι δεν γίνεται αυτό που ζητά. Αν επιμένει και η γκρίνια του συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση, προσπαθήστε να υποκριθείτε ότι δεν το ακούτε. Μόνο έτσι, θα του περάσετε το μήνυμα, ότι γκρινιάζοντας, δεν θα καταφέρει αυτό που το ίδιο θέλει. Σε καμία περίπτωση, πάντως, οι φωνές από μέρους σας, δε φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μην υποχωρείτε εύκολα
Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν φορές, που η γκρίνια του παιδιού είναι ανυπόφορη και αναγκαστικά υποχωρείτε, προκειμένου να ηρεμήσει. Ή μπορεί να βρίσκεστε σε δημόσιο χώρο και υπό το άγχος ότι θα γίνετε θέαμα στον κόσμο, επίσης υποχωρείτε στις απαιτήσεις του παιδιού σας, για να αποφύγετε τη γκρίνια. Ωστόσο, το μόνο που πετυχαίνετε, είναι το παιδί να δει τη γκρίνια ως μία τακτική, που πετυχαίνει στη μαμά ή και στο μπαμπά, για να πάρει αυτό που θέλει.

Χρησιμοποιείστε κανόνες
Αλλά με σύνεση. Θέστε κάποιους κανόνες και αν το παιδί ζητά κάτι που είναι εκτός αυτών, με ήρεμο τόνο στη φωνή σας, πείτε του ότι απλά δεν προβλέπεται στους κανόνες. Ωστόσο, όπως δηλώνει η γνωστή συγγραφέας, Nancy Samalin μη βάζετε πολλούς κανόνες, διότι το παιδί μπορεί να αντιδράσει.

Άλλο το «έχω ανάγκη» και άλλο το «θέλω»
Εξηγείστε στο παιδί τις διαφορές, ανάμεσα στο «έχω ανάγκη κάτι» και στο «θέλω κάτι». Για να μπορέσουν να του είναι κατανοητές, εξηγείστε του ότι οι βασικές ανάγκες είναι το φαγητό, τα ρούχα… και τα «θέλω», που είναι δευτερεύοντα, είναι τα σνακ, τα γλυκίσματα, το να δει τηλεόραση μέχρι αργά…

Πάμε να δούμε λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε:


--> Μιλάμε με το παιδί μας και ρωτάμε πράγματα για εκείνο. Είναι λάθος αυτό που κάνουν οι περισσότεροι γονείς να θεωρούν ότι ξέρουν καλά το παιδί τους κι έτσι δεν ρωτούν. Ποιο είναι το αγαπημένο σου ζώο; φαγητό; χρώμα; ταινία; Mιλήστε! Oχι μόνο με ένα μωρό, αλλά και με ένα μεγαλύτερο παιδί. Δεν είναι παιδιάστικες απορίες, δείχνει ενδιαφέρον και χαροποιεί το παιδί σας.

-->Κοιτάτε το στα μάτια όταν του μιλάτε. Πολλές μαμάδες πλένουν πιάτα ή μαγειρεύουν και χωρίς να κοιτούν το παιδί τους θα πουν μηχανικά και προσποιητά "αχ τι ωραία..". Νομίζετε ότι το παιδί δεν καταλαβαίνει το αυθεντικό από το ψεύτικο αλλά τα παιδιά είναι επαγγελματίες στο να καταλαβαίνουν την αλήθεια.

-->Ρωτήστε το παιδί σας τι χρειάζεται όταν γκρινιάζει. Πέστε στο ύψος του, κοιτάξτε το στα μάτια και ρωτήστε το "τι χρειάζεσαι;"

-->Διαγράψτε τις παρακάτω φράσεις από το λεξιλόγιο σας και θα δείτε ένα διαφορετικό είδος σχέσης με το παιδί σας.
"Γιατί γκρινιάζεις;"
"Τι θες από μένα;"
"Γιατί μου το κάνεις αυτό;"
"Γιατί δεν είσαι καλό παιδί;"

Καλή επιτυχία σε όλους γονείς και δασκάλους & 
με λίγη υπομονή κι επιμονή όλα γίνονται!!!