Εκλογές

Κανένας δεν είναι καλύτερος από τον άλλον. Διότι αν υπάρχει κάποιος καλύτερος είναι μόνο ο Θεός. Είναι Εκείνος που μας έχει δείξει τον τρόπο. Τον εφαρμόζουμε ή κοιτάμε το συμφέρον μας και τη θέση μας; Όλοι αγωνιζόμαστε και πρέπει να αγωνιζόμαστε για το κοινό συμφέρον των συνανθρώπων μας και της Πατρίδος μας. Κανείς δεν εκλέγεται επειδή κάποιος είναι. Εκλέγεται γιατί τον εκλέγουμε εμείς και είμαστε υπεύθυνοι για τη ψήφο μας. (Απόσπασμα από συζήτηση του Γέροντα Νεκταρίου στο αρχονταρίκι της Μονής).

Καλή ψήφο σε όλους σας!

Πώς μαθαίνουν τα παιδιά;

Ανακαλύψτε και κατανοήστε τον ξεχωριστό τρόπο μάθησης των παιδιών σας που θα τα βοηθήσει να στοιχειοθετήσουν ένα φιλικό περιβάλλον στο σπίτι και να εκμεταλλευτούν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους.

Σαν τρόπος μάθησης έχει προσδιοριστεί ο τρόπος με τον οποίον ο κάθε σπουδαστής μαθαίνει περισσότερο αποτελεσματικά. Έρευνες έχουν καταδείξει πως, όταν η παράδοση του μαθήματος και οι δυνατότητες μελέτης συμπίπτουν με τους μηχανισμούς του τρόπου μάθησης που χρησιμοποιεί ένας σπουδαστής, τότε αποκτάται μεγαλύτερη γνώση σε λιγότερο χρόνο. 

Πώς μαθαίνει καλύτερα το παιδί; 

Εάν στο παιδί σας αρέσει πάντα ν’ ακούει ιστορίες, οι πιθανότητες κλείνουν να εφαρμόζει την "ακουστική μέθοδο" μάθησης, μέσω της οποίας κατανοεί και θυμάται καλύτερα την ύλη. Ο ακουστικός μαθητής δεν αδημονεί όταν ο δάσκαλος μιλάει για μεγάλο διάστημα, μπορεί να θυμάται προφορικές οδηγίες και να απολαμβάνει ακουστικά την ύλη που διαβάζεται μεγαλόφωνα. Εάν το παιδί σας είναι ακουστικός τύπος, μπορείτε να το βοηθήσετε στην εργασία του στο σπίτι με το να επαναλαμβάνετε, για παράδειγμα, τον πολλαπλασιασμό ή να συλλαβίζετε λέξεις φωναχτά. 

Η εποπτική μάθηση, από την άλλη πλευρά, απαιτεί να δείτε μερικές καταγραφές ή διευκρινήσεις για να ξαναθυμηθείτε. Η εποπτική μάθηση συχνά δημιουργεί (συνθέτει) εικόνες, χάρτες ή αναπαραστάσεις για να βοηθήσει στην οργάνωση και την απομνημόνευση του υλικού. Εάν το παιδί σας προσεγγίζει τα πάντα εποπτικά, δείξτε του τον τρόπο να εργάζεται, οι πιθανότητες είναι να είναι κιναισθητικό, όπως αναφέρεται στην ιατρική ορολογία, να είναι ένας μαθητής που χρησιμοποιεί τον "απτό τρόπο’" μάθησης, μια πλευρά μάθησης που απαιτεί προσωπική εμπειρία για τα πράγματα και όχι μόνον διάβασμα ή ακούσματα από τους άλλους. Τα παιδιά αυτά χαίρονται να εργάζονται συλλογικά και να μοιράζονται τις γνώσεις με τους άλλους. 

Οι πιο επιτυχημένοι μαθητές δεν περιορίζονται σε έναν μόνον τύπο μάθησης. Χρησιμοποιούν όλες τις αισθήσεις τους, συχνά αντισταθμίζοντας τα πεδία των αδυναμιών τους με αυτά των ικανοτήτων τους. Παραδεχθείτε πως εσείς και το παιδί σας μπορεί να έχετε εντελώς διαφορετικό τρόπο μάθησης. Εάν προτίθεστε να το βοηθήσετε στην σχολική του εργασία, πρέπει να είστε ευαισθητοποιημένοι στον μοναδικό τρόπο με τον οποίο αυτό μαθαίνει. Μην επιτρέπετε διαμάχες αναφορικά με τον τρόπο διεκπεραίωσης της σχολικής του εργασίας, κάτι που θα φέρει διχασμό και θα χαθεί η οικογενειακή γαλήνη. 

Με ποιο τρόπο μπορείτε να βοηθήσετε; Πειραματιστείτε με διάφορους τύπους μάθησης ή τεχνικές μελέτης για να διαπιστώσετε ποιος τρόπος είναι ο πιο αποτελεσματικός για το παιδί. 

Εάν το παιδί χρειάζεται κάποιες εποπτικές ιδέες για να μάθει, βοηθήστε το να μάθει να κάνει σχηματικές παραστάσεις, διαγράμματα και να ζωγραφίζει εικόνες. 

Εάν είναι απαραίτητο να πειραματίζεται, γράφετε συλλαβίζοντας λέξεις στην άμμο ή στον αέρα. 

Εάν είναι απαραίτητο ν’ ακούει, προσπαθήστε να μαγνητοφωνείτε τις εργασίες του. 

Εάν το παιδί έχει επιδόσεις σε πρακτικές εφαρμογές και δημιουργικές δραστηριότητες, προσπαθήστε να δημιουργήσετε κατάλληλες ευκαιρίες μάθησης μέσα στο πρόγραμμα της οικογένειας. 

Παζλ, μοντελισμός, παιχνίδια, εργαλειοθήκες για κατασκευές δίνουν νόημα στη γνώση για όσα παιδιά μαθαίνουν μ’ αυτόν τον τρόπο. 

Να χαίρεστε για τις ικανότητες των παιδιών. 

Δώστε τους το έναυσμα ν’ ασχοληθούν με χόμπι και εκτός του σπιτιού δραστηριότητες για να εφαρμόσουν τον τρόπο μάθησης που τους ταιριάζει, το ταλέντο τους και τις ικανότητές τους, με απώτερο σκοπό όσο το δυνατόν μεγαλύτερα οφέλη. 

Κέφι και χαρά να συνοδεύουν τη μάθηση!

Χρόνια πολλά μαμάδες!

Κατάκτηση της γραφηματικής δεξιότητας

ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ & ΟΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ

Επίπεδο	Στόχος	Δεξιότητες
Προ-γραφή	Σχεδιασμός & οργάνωση σκέψεων	Κατανοεί αυτά που λέγονται. Εκφράζει τις σκέψεις του. Έχει αρκετές σχετικές εμπειρίες. Κάνει συσχετίσεις με άλλα  γεγονότα και τις εμπειρίες του. Ανακαλύπτει ιδέες και θέματα. Εξηγεί ένα θέμα σε κάποιον/α. Ομαδοποιεί τις ιδέες και αποφεύγει άσχετες ιδέες. Επικρατεί χρονική αλληλουχία και ακολουθία σε αυτά που εκφράζει. Συμπεραίνει. Κάνει περιλήψεις. Επιθυμεί να επικοινωνήσει με το γραπτό λόγο.
Γραφή	Επιλογή σημασιολογικών, συντακτικών  & μορφολογικών συστατικών Εμπλουτισμός με γραφοσυμβολικά συστατικά	Επιλέγει το κατάλληλο λεξιλόγιο & τοποθετεί τις λέξεις σε προτάσεις. Χρησιμοποιεί προτάσεις με νόημα, σωστές γραμματικές & συντακτικές σχέσεις. Χρησιμοποιεί ποικίλες προτάσεις. Έχει υψηλό επίπεδο φωνολογικής ενημερότητας. Ανακαλεί σχήματα & μορφές γραμμάτων. Βάζει σημεία στίξης & χρησιμοποιεί  κεφαλαία.
Μετα-γραφή	Έλεγχος περιεχομένου Έλεγχος δομής Έλεγχος γραφο-συμβολικών χαρακτηριστικών	Εντοπίζει ασάφειες. Συμπληρώνει λεπτομέρειες. Αναγνωρίζει τη βασική και τις δευτερεύουσες ιδέες. Διαγράφει το άσχετο υλικό. Εμπλουτίζει το λεξιλόγιο. Επανεξετάζει τις λανθασμένες προτάσεις. Συνδέει λέξεις & προτάσεις. Τοποθετεί τα σημεία στίξης & τα κεφαλαία γράμματα. Ελέγχει την ορθογραφία. Βελτιώνει τη γενική εμφάνιση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Παντελιάδου, Σ., (2000), Μαθησιακές Δυσκολίες και Εκπαιδευτική Πράξη. Ελληνικά Γράμματα. 

Πότε είναι καλό να ξεκινήσει το παιδί μου Αγγλικά;

Κατ’αρχάς, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο για τι είδους μαθήματα γίνεται λόγος, καθώς υπάρχουν δύο κατηγορίες.

Αν οι γονείς επιζητούν μια αρχική εξοικείωση του παιδιού τους με τα Αγγλικά (κατά το λεγόμενο επίπεδο των Prejuniors), η οποία βασίζεται αποκλειστικά στο προφορικό λόγο και στη κίνηση (λεκτικά παιχνίδια, τραγούδια, μιμήσεις, χειροτεχνία), τότε αυτό μπορεί να γίνει από αρκετά μικρή ηλικία (4-6 ετών) και να δώσει μεγάλη ευχαρίστηση στους μικρούς μαθητές. 

Αν όμως ο προβληματισμός των γονέων αφορά την εκκίνηση πλήρων μαθημάτων, τα οποία περιλαμβάνουν και διδασκαλία του γραπτού λόγου σε συνδυασμό με τον προφορικό, τότε πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα παρακάτω.

Σύμφωνα με τη γνωστική εξελικτική θεωρία του ψυχολόγου Piaget, ένα παιδί, από 2 μέχρι 7 ετών, διανύει τη περίοδο της προλογικής σκέψης, κατά την οποία δε μπορεί να εκτελεί λογικές νοητικές πράξεις, δηλαδή να κάνει μετασχηματισμούς δεδομένων ή να χειρίζεται εσωτερικές εικόνες με το νου. Σε αυτή τη περίοδο, υπάρχουν μόνο οι προέννοιες, καθώς οι λέξεις δεν έχουν σαφή και συγκεκριμένη σημασία.

Η περίοδος των συγκεκριμένων λογικών πράξεων, κατά την οποία αρχίζουν να αναπτύσσονται ραγδαία οι νοητικές επιδεξιότητες του παιδιού, (δηλαδή οι βασικές ικανότητες για την εκμάθηση μιας γλώσσας) ξεκινάει από την ηλικία των 7-8 ετών. Οι λογικές πράξεις αυτής της περιόδου δεν αποτελούν πολύπλοκα νοητικά σχήματα, αλλά επιτρέπουν στο άτομο να επιλύει απλά και συγκεκριμένα λογικά προβλήματα (κατηγοριοποίηση, διάκριση σχέσεων μεταξύ αντικειμένων, κατανόηση μαθηματικών εννοιών, κ.ά.).

Δεδομένης της νοητικής ανάπτυξης των παιδιών στην ηλικία των 8 ετών μπορούμε να αποφανθούμε ότι αυτή είναι η σωστή ηλικία για να ξεκινήσει ένα παιδί να μαθαίνει μια ξένη γλώσσα, αφού πλέον έχει περάσει και εμπεδώσει τα αρχικά στάδια εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας. Εφόσον έχει εξοικειωθεί επαρκώς με την ελληνική γραφή και προφορική ομιλία και έχει το κατάλληλο νοητικό υπόβαθρο, το παιδί μπορεί πια να κατανοήσει ευκολότερα τις γραπτές και προφορικές δομές μιας άλλης γλώσσας πέραν της μητρικής.

Εάν η συστηματική εκμάθηση Αγγλικών ξεκινήσει σε πιο πρώιμο στάδιο, το παιδί είναι πολύ πιθανό να νιώσει μπερδεμένο και, ακόμα χειρότερα, πιεσμένο, ενώ παράλληλα μπορεί να μισήσει την πηγή καταπίεσής του, δηλαδή την Αγγλική Γλώσσα. Σε περίπτωση που γίνει αυτό, δύσκολα θα αναθεωρήσει την άποψή του αυτή στο μέλλον και η εκμάθηση Αγγλικών ίσως συνεχίσει να γίνεται με δυσαρέσκεια και απροθυμία.

Δεν αποκλείουμε βέβαια την περίπτωση ορισμένων μαθητών που δεν δυσκολεύονται να ξεκινήσουν πλήρη (δηλαδή με διδασκαλία όχι μόνο προφορικού, αλλά και γραπτού λόγου) μαθήματα Αγγλικών ακόμα και από τη Β’ Δημοτικού. Θετικό σημάδι είναι πάντα η επίμονη επιθυμία του ίδιου του παιδιού για το ξεκίνημα της ξένης γλώσσας.

Υπάρχει άραγε αποτελεσματική διδασκαλία;

Αρχικά, θα ήταν καλό να δούμε τις αρχές στις οποίες οφείλουν να στηρίζονται η διδασκαλία και η μάθηση. 

1. Κάθε πρόσωπο πρέπει να θεωρείται αρχάριος στην απόκτηση της νέας γνώσης και η μάθηση(απόκτηση γνώσης) είναι μια τρέχουσα και ισόβια διαδικασία.   

2. Οι άνθρωποι μαθαίνουν μέσα στα πλαίσια της κοινωνίας που ζουν, είτε μονάχοι είτε μέσω της αλληλεπίδρασης με άλλα πρόσωπα.   

3. Ό,τι μαθαίνεται εξαρτάται από το πώς, πού, γιατί και από ποιον μαθαίνεται.   

4. Δεν μαθαίνουν το ίδιο γρήγορα και εύκολα όλοι οι άνθρωποι.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του 

"καλού" και του "αποτελεσματικού" δασκάλου; 

Η πρώτη ιδιότητα είναι καθαρά φιλοσοφική, ενώ η δεύτερη είναι καθαρά εμπειρική. Γι’ αυτό, όταν μιλάμε για τον καλό δάσκαλο, εννοούμε τον αποτελεσματικό δάσκαλο.

Η αποτελεσματική διδασκαλία εξαρτάται από τη συμπεριφορά του δασκάλου και οδηγεί σε θετική στάση των μαθητών απέναντι στη μάθηση. 

Η συμπεριφορά του δασκάλου καθορίζεται από:

1.τα χαρακτηριστικά της παρουσίας του στην αίθουσα 

2.το πώς αρχίζει τη διδασκαλία

3.το πώς αναπτύσσει τη διδασκαλία

4.το πώς κλείνει τη διδασκαλία

Ποιος όμως θεωρείται 

καλός και αποτελεσματικός δάσκαλος; 

-Ενημερώνεται για τις νεότερες έρευνες σε θέματα παιδαγωγικής και διδακτικής φύσης με την αναζήτηση των διαφόρων πηγών. Η μελέτη των πηγών της γνώσης δεν είναι χάσιμο χρόνου και αποτρέπει τη "οξείδωση" των ιδεών και των πνευματικών πόρων του δασκάλου. Το χειρότερο μαρτύριο για τον δάσκαλο είναι η πλήξη από την συνεχή επανάληψη του εαυτού του χρόνο με το χρόνο.  

-Έχει καλή γνώση του θέματος που πρόκειται να διδάξει. 

-Προετοιμάζει τα υλικά διδασκαλίας, προγραμματίζει και οργανώνει εκ των προτέρων τη διδασκαλία του. Για τον αποτελεσματικό δάσκαλο το υλικό που δημιούργησε την προηγούμενη χρονιά πρέπει "να αναθεωρηθεί" την επόμενη χρονιά και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες της διδασκαλίας σύμφωνα με τις νέες ανάγκες. 

-Εργάζεται σκληρά. Πόσο σκληρά; Πόσες ώρες την ημέρα; "Εργάζεται σκληρά"  θα πει «εργάζεται σύμφωνα με τη συνείδησή του και σεβόμενος τον εαυτό του/της και τους μαθητές». 

-Αρχίζει έγκαιρα τη διδασκαλία. 

-Παρέχει στους μαθητές διδακτική και συναισθηματική υποστήριξη. 

-Σέβεται τους μαθητές και τις οποιεσδήποτε αδυναμίες τους.  

-Καθοδηγεί τους μαθητές να αναπτύξουν θετικά πρότυπα. 

-Εστιάζει στο πρόσωπό του την προσοχή και το ενδιαφέρον των μαθητών-τριών. 

-Ενθαρρύνει την ενεργητική μάθηση και εργάζεται για να ενισχύσει το κίνητρο απόδοσης των μαθητών-τριών. Οι μαθητές σίγουρα δεν μαθαίνουν καλύτερα με το να κάθονται στα θρανία τους και να ακούν παθητικά την προφορική διήγηση του δασκάλου. Αντίθετα πρέπει να χρησιμοποιούν ολόκληρη τη σειρά των επικοινωνιακών μέσων που διαθέτουν για να εκφραστούν (ομιλία, γράψιμο, σχεδιασμός, ποίηση, χορός, δράμα, μουσική, εκδρομές και εικαστικές τέχνες)

Η καλύτερη πρακτική: 

ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΑΣΚΑΛΟΚΕΝΤΡΙΚΗ 

ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ  ΜΑΘΗΣΗ 

(μονόδρομη μετάδοση πληροφοριών 

από το δάσκαλο στον μαθητή). 

-Παρέχει στους μαθητές ίσες ευκαιρίες μάθησης, δημιουργεί ένα θετικό και δίκαιο περιβάλλον μάθησης, στο οποίο όλοι μαθαίνουν μεταξύ τους και αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον με σεβασμό.

-Αναπτύσσει την αμοιβαιότητα και τη συνεργασία μεταξύ των μαθητών. Η μάθηση ενισχύεται, όταν είναι ομαδική κι όχι ατομική. Η καλή μάθηση είναι συνεργατική, μη ανταγωνιστική. 

-Καταλαβαίνει τα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες των μαθητών. Τους ενθαρρύνει να κάνουν ερωτήσεις, σχόλια, να συμμετέχουν σε συζητήσεις.

-Ενθαρρύνει τους μαθητές να αναζητούν με τις δικές τους δυνάμεις τη λύση των προβλημάτων και να συνεργάζονται ο ένας με τον άλλον.

-Εφαρμόζει ρυθμούς μάθησης σύμφωνα με τις δυνατότητες των μαθητών  να μάθουν. 

-Είναι απαιτητικός, όπου χρειάζεται, για να κρατά υψηλά τις προσδοκίες των μαθητών.

-Υπογραμμίζει, ότι η σχολική τάξη είναι μια μικρή κοινότητα, που εργάζεται καλύτερα όταν οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων είναι δημοκρατικές. 

-Ενθαρρύνει την δημιουργική σκέψη των μαθητών.

-Είναι εφευρετικός. Μερικές φορές γίνεται «ηθοποιός» ή «ιστορικός» αφηγητής.

-Μαθαίνει από τους μαθητές. Κάθε προηγούμενη εμπειρία τον βοηθά για να «χτίσει» τη  νέα γνώση με καλύτερη προοπτική. 

-Δεν καυχιέται ποτέ για τα πόσα ξέρει. Δεν χρησιμοποιεί τον εκφοβισμό των μαθητών, για να πετύχει το στόχο του. -Είναι υπομονετικός,  καταλαβαίνει γρήγορα ποιοι μαθητές φαίνονται μη ικανοί να καταλάβουν και εξηγεί αρκετές φορές τα θέματα που δεν καταλαβαίνουν.

-"Κοιτάει στα μάτια " τους μαθητές...  Μπορεί "να διαβάσει" τα μάτια των μαθητών και να διακρίνει πότε καταλαβαίνουν και πότε όχι.

-Παρέχει την αναγκαία ανατροφοδότηση και αξιολογεί δίκαια. Ενθαρρύνει τους μαθητές να αυτοαξιολογούναι. 

-Δίνει ΛΙΓΟΤΕΡΗ έμφαση στον ανταγωνισμό και στην βαθμοθηρία στο σχολείο. 

-Δίνει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ευθύνη στους μαθητές κατά την εκτέλεση της εργασίας τους. Έτσι εκείνοι γίνονται ικανοί να θέτουν στόχους, να ελέγχουν τους τρόπους που θα κατακτήσουν τους στόχους που θέτουν και να προτείνουν τις λύσεις που είναι αναγκαίες, να μοιράζονται τις ιδέες και τις σκέψεις τους και να αξιολογούν το τελικό αποτέλεσμα που παράγουν.