Σημαιοφόροι με... κλήρωση;

Μέχρι τώρα είθισται ο πιο καλός μαθητής να κρατάει τη σημαία στις παρελάσεις. Πλέον, περνάει στα χέρια του πιο… τυχερού μαθητή!

Αυτό ορίζει Προεδρικό Διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο σημαιοφόρος στην Στ΄τάξη του δημοτικού μπορεί να είναι ο καθένας, ανεξαρτήτως βαθμολογίας, καθώς θα επιλέγεται με κλήρωση.

Όπως αναφέρεται στην διάταξη που ψηφίστηκε με το νέο νομοσχέδιο:

«Σημαιοφόροι, παραστάτες και υπεύθυνοι για την κατάθεση στεφάνου ορίζονται μαθητές της ΣΤ΄ τάξης. Σημαιοφόροι ορίζονται δύο μαθητές της ΣΤ’ τάξης, o ένας για το χρονικό διάστημα μέχρι 31 Ιανουαρίου και o άλλος από 1η Φεβρουαρίου μέχρι το τέλος του διδακτικού έτους. Η επιλογή σημαιοφόρων, παραστατών και υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου πραγματοποιείται με κλήρωση ανάμεσα στο σύνολο των μαθητών της τάξης.

Η κλήρωση διενεργείται παρουσία του συνόλου των μαθητών της ΣΤ΄ τάξης με ευθύνη του διευθυντή της σχολικής μονάδας ή του νόμιμου αναπληρωτή του και συντάσσεται σχετικό πρακτικό Συλλόγου Διδασκόντων.

Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων καθορίζεται ο τρόπος επιλογής σημαιοφόρων, παραστατών και των υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου, εφόσον στη ΣΤ΄ τάξη λειτουργούν περισσότερα του ενός (1) τμήματα, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου».

Το θέμα της ανάδειξης σημαιοφόρου με κλήρωση σχολίασε ο καθηγητής γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης. Με δηλώσεις του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ ο κ. Μπαμπινιώτης έκανε λόγο για καταστρατήγηση μίας ομηρικής αρχής, του «αιέν αριστεύειν».

Ο καθηγητής τόνισε πως με το νέο νομοσχέδιο καταστρατηγείται ακόμα η έννοια της άμιλλας η οποία πρέπει να ξεκινάει από το δημοτικό και τα παιδιά να μαθαίνουν να αναγνωρίζουν αυτόν που προσπαθεί, ώστε να μην θεωρήσουν πως όλα στη ζωή είναι θέμα τύχης ή κλήρωσης.

Επεξηγώντας περαιτέρω την σκέψη του τόνισε πως η κυβέρνηση κάνει το λάθος να συγκρίνει την αριστεία με την ισότητα, τονίζοντας πως ο στόχος της πολιτικής ηγεσίας είναι να εξασφαλίζει την ισότητα των ευκαιριών.

Επίσης, η ψυχολόγος Χριστίνα Γρηγορέα επισημαίνει ότι «σ' ένα καλό εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να προάγονται η προσπάθεια και ο κόπος και όχι η τύχη ενός παιδιού». 

Η ψυχολόγος Μαργαρίτα Ζωγράφου λέει ότι «η σημαία αποτελεί ανταμοιβή για αυτόν που κοπιάζει ιδιαίτερα. Το σχολείο πρέπει να είναι ο χώρος όπου θα δίνεται στον μαθητή η δυνατότητα για εξέλιξη και θα παρέχεται αντιστάθμιση κάθε κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας. Όλα τα παιδιά να προσπαθούν έχοντας κίνητρα επίτευξης, όπου σταδιακά και μεγαλώνοντας θα τα οδηγήσουν στην εσωτερική παρώθηση για επέκταση και δημιουργία. Ο μαθητής να προσπαθεί με κίνητρο το να ξεπερνά λίγο-λίγο τον εαυτό του, όχι απλά για μια «στεγνή» ανταμοιβή κάποιων υψηλών βαθμών, αλλά για ανώτερη προσωπική διάκριση. Και η σημαία αποτελεί μια τέτοιου είδους ενίσχυση για αυτόν που κοπιάζει ιδιαίτερα και θέτει το ψυχολογικό όριο πως αυτός που πάσχισε περισσότερο δικαιούται να τη φέρει. Όχι σαν μια ανταλλαγή της μορφής «πέτυχα υψηλή βαθμολογία, κρατώ σημαία», αλλά ως μία ανταμοιβή για το παιδί που μαθαίνει να προσπαθεί, να θέτει στόχους και να να ξεπερνά σταδιακά τον εαυτό του απογειώνοντας τις δυνατότητές του.

Η Ρομίνα Ξύδα αναφέρει ότι δεν έχουν όλοι οι μαθητές το δικαίωμα να κρατούν τη σημαία όπως ακριβώς δεν έχουν όλοι οι μαθητές τις ίδιες ευκαιρίες. Οι υπεύθυνοι της κυβέρνησης οφείλουν να φτιάξουν πρώτα τις ευκαιρίες, να οικοδομήσουν τις βάσεις ενός άρτιου εκπαιδευτικού συστήματος, να λύσουν το θέμα της ολοήμερης λειτουργίας των σχολείων, να εξαλείψουν τα κρούσματα της ενδοσχολικής βίας, να δώσουν στα παιδιά κίνητρα ώστε να καλλιεργήσουν τις ατομικές τους δεξιότητες, να κάνουν μια βόλτα σε σχολεία-κοντέϊνερ όπου οι δάσκαλοι κρατούν παραμάσχαλα το αερόθερμο του σπιτιού τους για να ζεστάνουν την τάξη και μετά να μιλήσουν για ίσες ευκαιρίες και ίδια δικαιώματα. 

Επίσης, μπορείτε να ακούσετε εδώ τη συνέντευξη της κας Καππάτου στο ράδιο Παραπολιτικά στη δημοσιογράφο Αθηναϊδα Νέγκα, σχετικά με την κλήρωση που θα επιλέγεται ο σημαιοφόρος στην ΣΤ Δημοτικού. 

Συνοψίζοντας, στις αίθουσες της διδασκαλίας θα πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό πως υπάρχουν κανόνες, δικαιώματα και υποχρεώσεις και μοναδική υποχρέωση των μαθητών είναι να κοπιάζουν μέσω της γνώσης ως άριστοι μαθητές και αυριανοί πολίτες. Να μην αφήνουν τίποτα στην τύχη διότι καλώς ή κακώς την τύχη μας, τις περισσότερες φορές,την καθορίζουμε εμείς οι ίδιοι.

Όπως έλεγε και ο μεγάλος Έλληνας συγγραφέας, Νίκος Καζαντζάκης: «Φτάσε όπου δεν μπορείς παιδί μου. Μην ντραπείς αν έπαιξες καλά και έχασες. Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και κέρδισες»