Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης γιορτάζεται κάθε χρόνο την 31η Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων, που έγινε στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924. Το πνεύμα που διέπει την ημέρα αυτή είναι: «Η αποταμίευση συμβάλλει στο ατομικό και γενικό καλό». Το μήνυμα του εορτασμού είναι η ηθική και υλική ωφέλεια για αυτόν που αποταμιεύει.
Αποταμίευση σημαίνει να περιορίζουμε την κατανάλωση του σήμερα, για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες του αύριο…
Το αντίθετο της αποταμίευσης είναι η σπατάλη. Το ίδιο κακό με τη σπατάλη είναι και η φιλαργυρία. Όταν ο τσιγκούνης άνθρωπος μαζεύει τα χρήματά του στο σεντούκι χωρίς να πιάνουν τόπο για κάποιον ή κάτι, τότε κι αυτό είναι το ίδιο κακό με τη σπατάλη. Η φιλαργυρία είναι μανία, είναι αρρώστια που προσβάλλει τον άνθρωπο, και δεν τον κάνει ωφέλιμο για την κοινωνία και για τους γύρω του.
Στην τάξη μας την ώρα της Ευέλικτης ζώνης συζητήσαμε για την αξία της αποταμίευσης. Αρκετοί από τους μαθητές έχουν το δικό τους κουμπαρά στο σπίτι και αποταμιεύουν λίγα χρήματα από το χαρτζιλίκι τους!
Στη συνέχεια, πραγματοποιήσαμε σχετικές δραστηριότητες για την Παγκόσμια ημέρα που μπορείτε να δείτε παρακάτω!
Τι λέτε; Θέλετε να μάθετε την αξία της αποταμίευσης και των χρημάτων μέσα από παιχνίδια;
Ένα παιχνίδι που έχει σχεδιαστεί από την Eurobank
Επειδή μας αρέσει να διαβάζουμε βιβλία μπορείτε να κατεβάσετε και να διαβάσετε το πρωτότυπο παιδικό βιβλίο "Αν κάθε μέρα" για την αξία της αποταμίευσης, πατώντας στην εικόνα.
Αν έχετε ακόμη όρεξη μπορείτε να κατεβάσετε και να διαβάσετε στον ελεύθερο χρόνο σας το διδακτικό παραμύθι "Η Τσεπούλα και ο Κουμπαράκος" πατώντας την εικόνα!
Για να χαλαρώσετε δείτε τον "Τζίτζικα και τον Μέρμηγκα" από τους μύθους του Αισώπου
Οι Μύθοι του Αισώπου έχουν μια ιδιαίτερη χάρη, μια θαυμαστή απλότητα και άφταστη διδακτικότητα! Είναι παρμένοι από την καθημερινή ζωή και την φύση. Ο Αίσωπος έχει μια μοναδική δυνατότητα να δίνει στα ζώα ανθρώπινες ιδιότητες, ψυχή και λαλιά, σε τέτοιο βαθμό που να θεωρείς ότι αυτή ήταν κάποτε η πραγματικότητα και όλα αυτά που διηγείται έχουν συμβεί.
H ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Παπακυργιάκη Χρύσα αναφέρει ότι η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού είναι ένα ιερό και δύσκολο συνάμα έργο για τον κάθε γονιό.
Θέλει υπομονή, επιμονή και πολύ πολύ ενημέρωση γύρω από το αντικείμενο. Το παιδί μας είναι μια πλαστελίνη, ένας άγραφος χάρτης και εμείς έχουμε την ευθύνη και την υποχρέωση να του δώσουμε όλα τα σωστά εφόδια για να ανταπεξέλθει και να αναπτυχθεί στο 100% των δυνατοτήτων του…
Ένα τόσο δύσκολο έργο πιέζει τον γονέα και πολλές φορές στην καλή μας πρόθεση να διδάξουμε κάτι στο παιδί μας, του φωνάζουμε και ασκούμε πίεση. Ξέρουμε φυσικά μέσα μας (και αν δεν το ξέρετε, το μαθαίνετε τώρα) ότι οι φωνές και ο αυταρχισμός μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα μπορούν να φέρουν. Κανείς δεν έμαθε με φωνές, κανείς δεν αναπτύχθηκε συναισθηματικά με φωνές, κανείς δεν έμεινε αλώβητος ψυχολογικά με φωνές. Ναι όλοι επιβίωσαν αλλά με τι κόστος;
Ζώντας στο έτος 2017 είναι καιρός να πετάξουμε από πάνω μας αυτή την απαρχαιωμένη και κατά γενική ομολογία τελείως αναποτελεσματική μέθοδο και να μάθουμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας με θετικές φράσεις, μια θετική διαπαιδαγώγηση με λίγα λόγια.
Η θετική διαπαιδαγώγηση έχει πολλαπλά οφέλη στο παιδί: βοηθά στην αυτοπεποίθησή του, αυξάνει την εμπιστοσύνη του παιδιού προς τον εαυτό αλλά και τον κόσμο, δίνει μια αισιόδοξη ματιά στο παιδί και την αίσθηση αυτοδυναμίας. Επίσης, βελτιώνει την ποιότητα της σχέσης του παιδιού με τον γονιό του και βοηθά στην ανάπτυξη της νοημοσύνης του παιδιού.
Παρακάτω ακολουθούν κάποιες φράσεις-κλειδιά, εναλλακτικές φράσεις, θετικά χρωματισμένες που θα βοηθήσουν προς αυτή τη κατεύθυνση διαπαιδαγώγησης:
1. «Θα μπορούσες να…»: αντί να πείτε ΟΧΙ στο παιδί σας, χρησιμοποιείτε αυτή τη φράση που θα του προσφέρει μια εναλλακτική. Είναι πολύ καλύτερο να μην χρησιμοποιείτε την τόσο αρνητική λέξη ΌΧΙ και επιπλέον δίνετε μια εναλλακτική και δείχνετε έτσι περισσότερο ευέλικτος.
2. «Αυτός είναι που μπορεί να σε βοηθήσει»: όταν το παιδί ή ο έφηβος σας ζητάει κάτι που δεν μπορείτε ή δεν είναι ο ρόλος σας να κάνετε, για παράδειγμα να του λύσετε μια άσκηση ή να του μιλήσετε για ένα θέμα που δεν γνωρίζετε, αντί να του πείτε «Δεν είναι δική μου δουλειά αυτό», του υποδεικνύετε ποιος μπορεί πραγματικά να τον βοηθήσει. Με αυτό τον τρόπο του προσφέρετε μια βοήθεια και δεν είστε «κλειστός» προς το παιδί σας.
3. Θετική ενίσχυση: εάν το παιδί σας έχει μια συμπεριφορά που δεν σας αρέσει, αντί να του φωνάζετε για να το σταματήσει, μπορείτε να μην δίνετε σημασία όταν φέρετε έτσι και εάν φερθεί με τον επιθυμητό τρόπο να τον αποζημιώσετε με ένα κοπλιμέντο, μια αγκαλιά, ένα μικρό δωράκι. Έτσι ενισχύετε την επιθυμητή συμπεριφορά και η άλλη σιγά σιγά φθίνει μέχρι που εξαφανίζεται.
4. Η τέταρτη τεχνική είναι αμφιλεγόμενη: μπορείτε να κάνετε μια συμφωνία το παιδί σας να κάνει κάτι…ας πούμε για παράδειγμα να στρώνει το κρεβάτι του ή να μην βρίζει. Εάν το κάνει, θα πληρώνει ένα αντίτιμο, για παράδειγμα θα κάνει μια μικρή αγγαρεία, ας πούμε να σας βοηθάει στο στρώσιμο του τραπεζιού ή να βάζει νερό στο κατοικίδιό σας ή να μην δει τηλεόραση για ένα απόγευμα. Αυτή η τεχνική μοιάζει λίγο τιμωρητική αλλά ουσιαστικά μαθαίνει στο παιδί ότι οι πράξεις του έχουν κάποιες συνέπειες και παράλληλα του μαθαίνει να αρχίσει να αναλαμβάνει κάποιες μικρές ευθύνες μέσα στο σπίτι, κάτι πάρα πολύ σημαντικό για την αυτονομία του αργότερα.
5.Σεβόμαστε το συναίσθημα του παιδιού: όταν προσπαθούμε να διδάξουμε κάτι στο παιδί μας πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ότι θα υπάρξουν γκρίνιες, κλάματα, απογοητεύσεις και ξεσπάσματα. Στην περίπτωση αυτή, δεν αγνοούμε το παιδί μας ούτε κοροϊδεύουμε-υποτιμούμε το συναίσθημά του, αντιθέτως αγκαλιάζουμε συχνά το παιδί δεχόμαστε ότι νιώθει ανασφάλεια με την νέα συμπεριφορά μας και του λέμε θετικές και καθησυχαστικές φράσεις όπως «Καταλαβαίνω πως νιώθεις», «Έχεις δίκιο», «Ηρέμησε μικρό μου, σε αγαπάω πολύ», «Όλα θα πάνε τέλεια» κ.α. Αυτό δεν σημαίνει ότι μαλακώνετε, αλλά διδάσκετε κάτι στο παιδί σας με αγάπη. Εάν για παράδειγμα το παιδί βρίσει και εσείς αποφασίσετε να μην δει τηλεόραση για μια ώρα το απόγευμα και το παιδί (αναμενόμενο) κλαίει και σας παρακαλάει να δει τηλεόραση θα το αγκαλιάσετε και θα πείτε «Ναι έχεις δίκιο, αλλά κάναμε μια συμφωνία» και θα το πείτε όσες φορές χρειαστεί.
Μην ξεχνάτε ότι θέλει επιμονή και σταθερότητα. Τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια με την σταθερότητα του γονέα και χρειάζονται όρια γιατί πολλά συναισθήματα είναι καινούρια για αυτά και δεν ξέρουν πώς να τα διαχειριστούν.
Έτσι ένα σταθερό εξωτερικό περιβάλλον βοηθά και ανακουφίζει από το εσωτερικό χάος που βιώνουν κάποιες φορές.
Δύο είναι οι μεγάλες επέτειοι του ελληνικού έθνους. Η 25η Μαρτίου, που μας θυμίζει τη μεγάλη επανάσταση ενάντια στον Τούρκο κατακτητή κι η 28η Οκτωβρίου, που θυμίζει την άμυνα στην Ιταλογερμανική, φασιστική επιδρομή.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε, όπως είναι γνωστό, το Σεπτέμβριο του 1939. Οι Ιταλοί από καιρό προκαλούσαν διάφορα επεισόδια, με αποκορύφωμα τον τορπιλισμό του πολεμικού πλοίου «Έλλη» στις 15 Αυγούστου 1940. Όλα αυτά έδειχναν την απειλή που πλησίαζε στην Ελλάδα.
Έτσι το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Ελλάδα, επέδωσε στον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά το τελεσίγραφο με το οποίο ο Μουσολίνι, ο ηγέτης της Ιταλίας, ζητούσε την κατοχή ορισμένων ελληνικών περιοχών. Αν η Ελλάδα δε δεχόταν, τότε θα τις καταλάμβανε με τα όπλα.
Κι ήταν ακριβώς αυτή την ιστορική στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός απάντησε το «ΟΧΙ», γνωρίζοντας πως μεγαλύτερο αγαθό από το αγαθό της ελευθερίας δεν υπάρχει. Την ίδια απάντηση έδωσαν στην πράξη, όλοι οι Έλληνες μαζί καθώς ξεχύθηκαν στους δρόμους και ζητούσαν όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, να προσφέρει σ’ αυτόν τον πόλεμο.
Ο Μουσολίνι με 100.000 στρατιώτες που είχε συγκεντρωμένους στην Αλβανία, πίστευε πως θα καταχτούσε την Ελλάδα με τόση ευκολία σαν να έκανε περίπατο. Ενώ όμως στην αρχή οι Έλληνες αποτραβήχτηκαν από τα σύνορα και οι Ιταλοί κατέλαβαν μικρές ελληνικές περιοχές, στις 14 Νοεμβρίου αρχίζει η αντεπίθεση και τα ελληνικά στρατεύματα γνωρίζουν μεγάλες επιτυχίες, όπως στη μάχη της Πίνδου, στην Ήπειρο και στη δυτική Μακεδονία. Μια επίθεση που έκαναν οι Ιταλοί την άνοιξη, τέλειωσε χωρίς επιτυχία. Οι Έλληνες πολεμούσαν σα λιοντάρια.
Βοηθός σ’ αυτόν τον πόλεμο, για τους Έλληνες, ήταν το ορεινό έδαφος που τους επέτρεπε να οργανώνουν ισχυρές αμυντικές θέσεις. Ακόμα και ο βαρύς χειμώνας βοήθησε τις προσπάθειες των Ελλήνων στρατιωτών παρόλο που υπέφεραν και αυτοί όπως και οι Ιταλοί.
Οι Έλληνες πολεμούσαν χρησιμοποιώντας πολύ λιγότερο στρατιωτικό εξοπλισμό και με αριθμητική δύναμη πολύ μικρότερη από αυτή του εχθρού. Όμως η εθνική ενότητα, έδωσε τη νίκη στον ελληνικό στρατό.
Μια από τις χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας αποτελεί η Ηπειρώτισσα Γυναίκα. Η αυθόρμητη προσφορά, η αυτοθυσία και το μεγαλείο της ψυχής των γυναικών της Ηπείρου, «έγραψαν» μαζί με τους ηρωικούς στρατιώτες μας, το έπος του ’40.
Οι γυναίκες αυτές έδωσαν το δικό τους παρών στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο στην Πίνδο κουβαλώντας όπλα, πολεμοφόδια και τρόφιμα στους φαντάρους μας αλλά και μεταφέροντας τραυματίες, κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, μέσα από χαράδρες, γκρεμούς και σκαρφαλώνοντας σε υψόμετρο 2.000 και 2.500 μέτρων.
Οι υπηρεσίες που προσέφεραν πολύτιμες και πρέπει όλοι μας να νιώθουμε υπερηφάνεια για την παρουσία και τον αγώνα τους.
Ακούστε το τραγούδι από τη Μαρινέλλα που είναι αφιερωμένο στις Γυναίκες Ηπειρώτισσες!
Εθαυμάσθησαν οι γυναίκες αυτές.
Όταν ο Μουσολίνι αντιλήφθηκε πως δεν υπήρχε για το στρατό του σωτηρία, ζήτησε τη βοήθεια του σύμμαχού του Χίτλερ. Έτσι τον Απρίλιο του 1941 η ναζιστική Γερμανία επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Και στη δεύτερη αυτή εισβολή η Έλληνες απάντησαν και πάλι «ΟΧΙ». Μόνοι τους αντιμετώπισαν δύο μεγάλες δυνάμεις και λίγες μέρες αργότερα υπέκυψαν με ψηλό και περήφανο μέτωπο. Έτσι άρχισαν τα μαύρα χρόνια της γερμανοϊταλικής κατοχής της Ελλάδας.
Για τέσσερα σχεδόν χρόνια οι Έλληνες υπέφεραν από την πείνα τις στερήσεις αλλά και από τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις. Πολύ σύντομα όμως οι Έλληνες ξαναβρήκαν τη δύναμη να επαναστατήσουν εναντίον του εισβολέα. Οργάνωσαν αντάρτικες ομάδες στα βουνά, τύπωναν παράνομες εφημερίδες ενώ πολλοί διέφυγαν στην Αίγυπτο όπου δημιουργήθηκε ένας νέος ελληνικός στρατός, που πολέμησε μαζί με τους άλλους συμμάχους μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Σήμερα εορτάζουμε την Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ, δηλαδή τη γιορτή προς τιμή της Παναγίας, η οποία σκεπάζει (σκέπει) και προστατεύει το λαό του Θεού. Μας σκεπάζει με τις προσευχές της, με τις παρακλήσεις της και με τα δάκρυά της.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι η εποποιία του 1940, αποτελεί ένα θαύμα, είναι ένα από τα πολλά θαύματα στην ιστορία των Ελλήνων. Δεν μπορεί να είναι καρπός αποκλειστικά ανθρώπινου αγώνα. Η θεϊκή χάρη συνεργάσθηκε με την ανθρώπινη προσπάθεια.
Απολυτίκιο Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου
Γιατί στα κρίσιμα χρόνια του πολέμου οι Έλληνες εμπιστεύθηκαν στα χέρια της Παναγίας τον αγώνα τους. Ζήτησαν τη μητρική προστασία της για να υπερασπιστούν τα δίκαιά τους. Και ήταν τόση η πίστη τους, ώστε την έβλεπαν να τους εμψυχώνει και να τους σκεπάζει, καθώς πολεμούσαν απεγνωσμένα στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα βίντεο με ένα συγκλονιστικό θαύμα της εμφάνισης της Παναγίας από έναν άνθρωπο που το έζησε αυτοπροσώπως....
Το «ΟΧΙ» είναι το μέγιστο κατόρθωμα της ενότητας και αποφασιστικότητας των Ελλήνων. Είναι σταθμός με βαθύ νόημα γιατί θα συμβολίζει αιώνια την πάλη του δίκαιου με το άδικο, την πάλη για την αρετή και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνει πάντα μια ζωντανή δύναμη κι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού έθνους.
Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον γενναίο παππού μου, ο οποίος πολέμησε στα βουνά της Ηπείρου ενάντια στους κατακτητές...Ο αγώνας του με δίδαξε κι εμένα να αγωνίζομαι για το δίκαιο, το τίμιο και το ηθικό...
Είναι χρέος και καθήκον μας να θυμόμαστε τις θυσίες των προγόνων μας. Να μας εμπνέουν με τη στάση τους έτσι ώστε κι εμείς στις μέρες να λέμε "ΟΧΙ" στη θεσμική αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας, να λέμε "ΟΧΙ" στην αποδόμηση του θεσμού της οικογένειας και της εκκλησίας.Εξάλλου...
«Λαοί που χάνουν τις ρίζες τους, δεν έχουν μέλλον»
Χρόνια πολλά σε όλους μας με υγεία & τιμή στους ένδοξους προγόνους μας...
Στη Μελέτη Περιβάλλοντος διδαχθήκαμε την ενότητα "Πώς ζούμε στην οικογένεια;"
Συζητήσαμε για την αγάπη, την ασφάλεια και για όλα τα αγαθά που μας προσφέρει, αναφέραμε τι προσφέρουμε στην οικογένειά μας και μιλήσαμε για τα πιθανά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε μία οικογένεια, αναφέροντας τρόπους επίλυσής τους μέσα από την υπομονή, την καλή διάθεση και τον συμβιβασμό. Εμπεδώσαμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πάντα αυτό που θέλουμε...
Επίσης καταλήξαμε στα παρακάτω συμπεράσματα:
Όλοι κάνουν κάτι μέσα στην οικογένεια,δηλαδή όλοι έχουν ρόλους.
Κάθε οικογένεια έχει κανόνες.
Όλοι βοηθάνε σε μία οικογένεια.
Στο τέλος, οι μαθητές συζήτησαν στο σπίτι τους, τους οικογενειακούς κανόνες που έχουν θεσπίσει και με τη βοήθεια κάποιου μεγαλύτερου στο σπίτι εικονογράφησαν έναν κανόνα της οικογένειάς τους.
Αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε και το άρθρο Οικογενειακή Συμφωνία!όπου θα βρείτε έναν έξυπνο τρόπο για να ξεκινήσετε μία συζήτηση με την οικογένειά σας για το τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιείτε το διαδίκτυο.
Ως δασκάλα στις μέρες μας παρατηρώ ότι οι μαθητές προέρχονται από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα, έχουν διαφορετικό μαθησιακό προφίλ, έρχονται στο σχολείο με διαφορετικά επίπεδα συναισθηματικής και κοινωνικής ωριμότητας, έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα και διαφορετικά επίπεδα ακαδημαϊκής ετοιμότητας σε διάφορα μαθήματα. Πιθανόν να έχουν μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίες τους επηρεάζουν σε όλη τη ζωή τους ή μπορεί να έχουν αναπτυγμένες δεξιότητες και βαθμό κατανόησης και τέλος λόγω της κρίσης μπορεί να κουβαλούν στο σχολείο μεγάλο άγχος που προέρχεται από την οικογένεια και το οποίο είναι δυσβάχτατο γι’ αυτούς...
Αυτή η ολοένα αυξανόμενη διαφορετικότητα των μαθητών στα σημερινά σχολεία δημιουργεί την επιτακτική ανάγκη στους παιδαγωγούς και στους φορείς της εκπαίδευσης να επαναπροσδιορίσουν την διδασκαλία και την μάθηση μέσα στην γενική τάξη... Με ποιον τρόπο όμως; Μέσω της διαφοροποιημένης διδασκαλίας.
Σύμφωνα με την Tomlinson (TeachandLearnSTC, 2012) το διδακτικό περιεχόμενο δε γίνεται αντιληπτό από το σύνολο των μαθητών με τον ίδιο τρόπο, στον ίδιο χρόνο, με τις ίδιες νοητικές συνδέσεις και δεν έχουν όλοι οι μαθητές ανάγκη το ίδιο υποστηρικτικό σύστημα.
Στη διαφοροποιημένη διδασκαλία τίθενται ξεκάθαροι ουσιώδεις διδακτικοί στόχοι με εξατομικευμένη παρατήρηση του μαθητή. Η παραπάνω προσέγγιση καθοδηγείται από τις αδυναμίες του μαθητή και πραγματοποιούνται τακτικά διαρκής έλεγχος και αξιολόγηση του μαθησιακού επιπέδου σύμφωνα με τους στόχους που έχουν αρχικά τεθεί. Η διδασκαλία διαφοροποιείται και προσαρμόζεται σύμφωνα με τη μαθησιακή ετοιμότητα των μαθητών, με τα ατομικά χαρακτηριστικά τους, με τα ενδιαφέροντά τους και με βάση το στυλ μάθησής τους.
Κατά την Tomlinson (Τζιβινίκου, 2015) οι τροποποιήσεις και οι προσαρμογές μπορούν να γίνουν στο περιεχόμενο του αναλυτικού προγράμματος σπουδών, στις διδακτικές στρατηγικές και μεθόδους, στο μαθησιακό περιβάλλον και στο προϊόν, δηλαδή στο παραγόμενο μαθησιακό αποτέλεσμα που αξιολογείται μέσω της σχολικής επίδοσης του μαθητή.
Τέλος, με βάση την άποψη της Tomlinson (TeachandLearnSTC, 2012) είναι πολύ βασικό η διαφοροποιημένη διδασκαλία να βασίζεται και στις δυνατότητες του κάθε μαθητή έτσι ώστε να του παρέχεται η κατάλληλη βοήθεια στα μαθησιακά ελλείμματα με απώτερο στόχο την αύξηση των πιθανοτήτων για επιτυχία.
Η γέφυρα είναι μια διδακτική ιστορία η οποία αφορά τέσσερα ζωάκια που προσπαθούν να διασχίσουν μια γέφυρα αλλά καταλήγουν ως εμπόδια ο ένας στον άλλο στην προσπάθειά τους να τη διασχίσουν.
Το ηθικό δίδαγμα πίσω από αυτή την ιστορία περιστρέφεται γύρω από το πώς υπάρχουν συχνά διαφωνίες ή ανταγωνιστικά μονοπάτια στη ζωή και στα πιθανά αποτελέσματα της υπερηφάνειας, της υπομονής και του συμβιβασμού.
Την προηγούμενη εβδομάδα μετά την ολοκλήρωση του ενδέκατου μαθήματος " Οι αριθμοί από το 6 μέχρι το 10" οι μαθητές για να εργαστούν από κοινού ως σύνολο για την επίτευξη ενός κοινού στόχου έφτιαξαν jigsaw puzzle δηλαδή ένα «παιχνίδι συναρμολόγησης κομματιών», όπου κάθε κομμάτι είναι απαραίτητο για τη συμπλήρωση και την ολοκλήρωση του νοήματος του τελικού προϊόντος, στην περίπτωση μας αριθμών από το 1 έως το 10.
Το επίπεδο δυσκολίας ήταν μέτριο και σε κάποιους αριθμούς περισσότερο απαιτητικό. Οι μαθητές τα κατάφεραν μία χαρά! Αρχικά, ζωγράφισαν τα κομμάτια του κάθε αριθμού και στη συνέχεια συνέθεσαν το puzzle.
Αφού σχημάτισαν τον αριθμό σωστά, στο τέλος κόλλησαν τα κομμάτια σε χρωματιστό χαρτόνι!
Την επόμενη ώρα στη Μελέτη Περιβάλλοντος επεκτείναμε διαθεματικά τη δραστηριότητα και οι μαθητές έφτιαξαν ξύλινα jigsaw puzzle με ζωάκια!
Τα παζλ μας κάνουν καλό καθώς ενεργοποιούν διανοητικά τον εγκέφαλό μας! Βοηθούν επίσης στην ανάπτυξη του οπτικοκινητικού συντονισμού (συντονισμός χεριού- ματιού), της λεπτής κινητικότητας, η οποία απαιτεί μικρές και εξειδικευμένες κινήσεις χεριών, της επίλυσης προβλημάτων, της αναγνώρισης σχημάτων και της μνήμης!!!
Περάσαμε πολύ όμορφα και δημιουργικά!
Μπορείτε να φτιάξετε παρακάτω κι εσείς
ένα διαδραστικό jigsaw puzzle από την ταινία Frozen
της Disney, πατώντας στην παρακάτω εικόνα.
Συμβουλή: Πατώντας δεξί κλικ στο ποντίκι σας αλλάζετε
