31 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης

Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης γιορτάζεται κάθε χρόνο την 31η Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων, που έγινε  στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924. Το πνεύμα που διέπει την ημέρα αυτή είναι: «Η αποταμίευση συμβάλλει στο ατομικό και γενικό καλό». Το μήνυμα του εορτασμού είναι η ηθική και υλική ωφέλεια για αυτόν που αποταμιεύει.

Αποταμίευση σημαίνει να περιορίζουμε την κατανάλωση του σήμερα, για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες του αύριο… 

Το αντίθετο της αποταμίευσης είναι η σπατάλη. Το ίδιο κακό με τη σπατάλη είναι και η φιλαργυρία. Όταν ο τσιγκούνης άνθρωπος μαζεύει τα χρήματά του στο σεντούκι χωρίς να πιάνουν τόπο για κάποιον ή κάτι, τότε κι αυτό είναι το ίδιο κακό με τη σπατάλη. Η φιλαργυρία είναι μανία, είναι αρρώστια που προσβάλλει τον άνθρωπο, και δεν τον κάνει ωφέλιμο για την κοινωνία και για τους γύρω του. 

Στην τάξη μας την ώρα της Ευέλικτης ζώνης συζητήσαμε για την αξία της αποταμίευσης. Αρκετοί από τους μαθητές έχουν το δικό τους κουμπαρά στο σπίτι και αποταμιεύουν λίγα χρήματα από το χαρτζιλίκι τους! 

Στη συνέχεια, πραγματοποιήσαμε σχετικές δραστηριότητες για την Παγκόσμια ημέρα που μπορείτε να δείτε παρακάτω!

Τι λέτε; Θέλετε να μάθετε  την αξία της αποταμίευσης και των χρημάτων μέσα από παιχνίδια;

Ένα παιχνίδι που έχει σχεδιαστεί από την Eurobank

Επειδή μας αρέσει να διαβάζουμε βιβλία μπορείτε να κατεβάσετε και να διαβάσετε το πρωτότυπο παιδικό βιβλίο "Αν κάθε μέρα" για την αξία της αποταμίευσης, πατώντας στην εικόνα.

Αν έχετε ακόμη όρεξη μπορείτε να κατεβάσετε και να διαβάσετε στον ελεύθερο χρόνο σας το διδακτικό παραμύθι "Η Τσεπούλα και ο Κουμπαράκος" πατώντας την εικόνα!

Για να χαλαρώσετε δείτε τον
"Τζίτζικα και τον Μέρμηγκα"
από τους μύθους του Αισώπου

Οι Μύθοι του Αισώπου έχουν μια ιδιαίτερη χάρη, μια θαυμαστή απλότητα και άφταστη διδακτικότητα! Είναι παρμένοι από την καθημερινή ζωή και την φύση. Ο Αίσωπος έχει μια μοναδική δυνατότητα να δίνει στα ζώα ανθρώπινες ιδιότητες, ψυχή και λαλιά, σε τέτοιο βαθμό που να θεωρείς ότι αυτή ήταν κάποτε η πραγματικότητα και όλα αυτά που διηγείται έχουν συμβεί.