Το σωστό διάβασμα θέλει τρόπο...

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι πολύωρες μελέτες μπορεί να μην είναι αποδοτικές στην περίπτωση που δεν γίνονται με τον σωστό τρόπο. 
Τι μπορείτε να κάνετε εσείς ως γονείς για να το μάθετε να διαβάζει σωστά και αποτελεσματικά; 

Μάθημα πρώτο: Συμπαρασταθείτε του! 

Είναι βασικό για το παιδί σας να νιώθει ότι έχει συμπαραστάτες τους γονείς του. Η άποψη «αφήνω το παιδί να διαβάσει μόνος του για να αυτονομηθεί» δεν υλοποιείται αυτόματα αλλά προοδευτικά. Προσπαθούμε να του μάθουμε να έχει συνειδητή στάση απέναντι στη μάθηση, βοηθώντας το όταν του δημιουργείται κάποιο αξεπέραστο πρόβλημα με μια άσκηση. Αν είμαστε δίπλα του πιεστικοί και παρεμβατικοί, χωρίς να του δίνουμε τον δικό του "χώρο" θα χάσει το αίσθημα της αυτονομίας. Εννοείται πως υπάρχουν παιδιά που αυτονομούνται γρήγορα κι άλλα με μεγαλύτερη εξάρτηση, που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να βρουν το δρόμο τους. Το σίγουρο είναι πως όταν μάθουν να διαβάζουν σωστά, εκτός από την απόδοσή τους στα μαθήματα, θα αποκτήσουν παράλληλα αυτοπεποίθηση και υψηλή αυτοεκτίμηση.

Μάθημα δεύτερο: Δείξτε υπομονή ...πολύ υπομονή!

Όταν το παιδί διαβάζει, ο γονιός θα πρέπει να φροντίζει ώστε να υπάρχει γύρω του ένα ήρεμο περιβάλλον με καλή ενδοοικογενειακή επικοινωνία. Τα επικριτικά επίσης σχόλια και ο εξουσιαστικός ρόλος των γονιών κάνουν απεχθή στο παιδί την προετοιμασία του για το σχολείο. Δεν είναι λίγοι όμως οι γονείς που έχοντας απίστευτες εκκρεμότητες να προλάβουν μέσα στην ημέρα, δεν έχουν την υπομονή να ασχοληθούν όπως πρέπει με το διάβασμα του παιδιού τους. Έτσι εκνευρίζονται όταν το παιδί αργεί να διαβάσει, ή να καταλάβει κάτι! Αυτό που οφείλουν οι γονείς να κάνουν είναι να το αφήσουν ή να το βοηθήσουν «να πάρει το χρόνο του», και να βρει το ίδιο τις «στρατηγικές διαβάσματος» που του ταιριάζουν.

Μάθημα τρίτο: Μην ενθαρρύνετε την παπαγαλία! 

Ο πιο λανθασμένος τρόπος διαβάσματος, στον οποίο όμως καταφεύγουν συχνά τα περισσότερα παιδιά, είναι η παπαγαλία.Δυστυχώς, στην παγίδα της παπαγαλίας πέφτουν οι περισσότεροι γονείς καθώς είναι πιο χρονοβόρο να εξηγήσουν στο παιδί κάτι που δεν καταλαβαίνει, από το να το ακούσουν να τους λέει το μάθημα απέξω.

Μάθημα τέταρτο: Βοηθήστε το να οργανωθεί

Το παιδί θα πρέπει να μάθει να οργανώνει το διάβασμά του αλλά και το χρόνο του, θα πρέπει δηλαδή να βρει πόση ώρα χρειάζεται να αφιερώνει σε κάθε μάθημα και ποια βήματα θα ακολουθεί στη μελέτη του. Όλα αυτά αφού γυρνώντας από το σχολείο, φάει για μεσημέρι, σας διηγηθεί τα νέα του και ξεκουραστεί λιγάκι παίζοντας. Από εκεί και πέρα, αυτό που πρέπει να καταλάβει είναι πως το σωστό διάβασμα χρειάζεται αυτοσυγκέντρωση και σύστημα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει με μελέτη της τελευταίας στιγμής ή όταν μας απασχολεί παράλληλα και κάτι άλλο.

Οι βασικές αρχές του σωστού διαβάσματος 

Η επανάληψη: Δεν την λένε τυχαία μητέρα πάσης μαθήσεως!

Η αυτοαξιολόγηση: Όταν τα παιδιά ολοκληρώσουν το διάβασμα θα πρέπει να παρουσιάσουν το μάθημα στον εαυτό τους φωναχτά, σαν να παίζουν θέατρο. Επίσης, μπορεί και η δασκάλα να δίνει φυλλάδια αυτοαξιολόγησης. Όσο περισσότερο ένας μαθητής δουλεύει μόνος του τόσο πιο γρήγορα ανακαλύπτει τις δεξιότητές του. 

Η συνεργασία: Μια στις τόσες αξίζει να αφήνουμε το παιδί μας να διαβάζει μαζί με άλλα παιδιά. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, η ομαδική μελέτη είναι πιο αποτελεσματική 

Το κριτικό πνεύμα: Καλό είναι να γίνονται ερωτήσεις γύρω από το κείμενο ή από ιστορικά παραθέματα που θα αποκαλύψουν αν το παιδί έχει καταλάβει το νόημά του ή όχι, αν έχει αφαιρετική και συνδυαστική ικανότητα σκέψης.

Η κατάλληλη ώρα: Σύμφωνα με έρευνες τα δύσκολα μαθήματα διαβάζονται τις πρώτες απογευματινές ώρες όπου ο βαθμός συγκέντρωσης της προσοχής είναι καλύτερος και μεγαλύτερος. 

Ο χώρος: Θα πρέπει να προσέξουμε, ώστε το παιδί να μελετάει σε έναν περιποιημένο, καθαρό και σταθερό χώρο που δεν θα αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι και που θα εμπνέει τη μελέτη. 

Η επιβράβευση: Αμέσως μετά το διάβασμα μπορούμε να του επιτρέψουμε να παίξει με τους φίλους του ή με το αγαπημένο του παιχνίδι φροντίζοντας πάντα ώστε το παιδί μας να μην χάσει το γέλιο και το κέφι του εξαιτίας της ψυχικής έντασης, που μπορεί να προκαλούν καμιά φορά τα μαθήματα, αλλά και των δικών μας υψηλών απαιτήσεων.